|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Cyrano de Bergerac Edmonda Rostanda w Polsce |
|
Cyrano de Bergerac - 6 marca 1899 (lub 6 marca 1899) - Łódź - Teatr w Ogrodzie Sellina |
|
 Kostiumy z przedstawienia Cyrano de Bergerac Rostanda, Łódź 1899 ilustracja pochodzi z książki: Teatr polski w latach 1890- 1918. Zabór rosyjski. Warszawa: PWN, 1988. Tom IV. ISBN 83-01-06777-2. s. 385. |
Do
sukcesu przedstawienia "przyczyniły się dekoracje,
niezwykle malowanicze, sprowadzone aż z Berlina przez
dyrektora Michała Wołowskiego". Cyrano tym razem w tłumaczeniu Bolesława Londyńskiego doczekał się kilkunastu przedstawień. W czasie pierwszego z nich zdarzyła się odtwórcy głównej roli zabawna pzrygoda. Podczas pojedynku; w pierwszym akcie odpadł mu nos, po pozwoliło "Kurierowi Lwowskiemu" snuć hipotezy o dalszym ciągu dramatu, gdyby faktycznie bohater został pozbawiony swojej wątpliwej ozdoby. |
|
 Antoni Różański |
Siedemnastowiecznego poetę grali na przemian zdolny i pracowity Antoni Różański, który znakomicie oddawał animusz i zawadiackość bohatera i Józef Sosnowski, który pokazywał wiele uczucia, ale był za mało rycerski. |
|
 Maria Pankiewicz - Roksana |
Prawdopodobnie chodzi o Teatr Apollo w ogrodzie Sellina (przy ulicy Konstantynowskiej 14, dzisiaj Legionów, budynek nie istnieje). |
|
| Zespół
łódzki 13 lipca 1899 zaprezentował swoje
przedstawienie w Warszawie, w teatrze Bagatela. Przedstawienie, podobnie jak w Łodzi, także w Warszawie przyjęto z uznaniem. |
 |
|
| Ta przepiękna
fotografia, wraz z adnotacją: Michał Tarasiewicz jako Christian de Neuvillette, Łódź 1899 pochodzi ze zbiorów Muzeum Teatralnego w Warszawie. Serdecznie dziękuję za okazaną pomoc Pani Halinie Waszkiel. **** W sezonie 1898/99 Michał Tarasiewicz występował z zespołem Michała Wołowskiego w łódzkich teatrach Sellina i Victoria (s. 29). 6 kwietnia 1899 roku odbyła się premiera Cyrana de Bergerac, w której to Michał Tarasiewicz zagrał Christiana de Neuvillette. (s. 163). Na zakończenie sezonu 1898/1899 wystawiono w teatrze łódzkim Rostanda. Palił się do jego poetyckich sztuk Tarasiewicz, jak mało kto wrażliwy na uroki Rostandowskich strof. Christiana de Neuvillette w Cyranie de Bergerac odarł z ckliwego sentymentalizmu tworząc zeń dudka, który do wynurzenia uczuć miłosnych cudzej potrzebuje pomocy. Przy śmiałym zarysowaniu komicznych rysów Christiana dramatyczne momenty roli, jak odejście na pole bitwy czy reakcja na słynne wyznanie Roxany, wypadły raczej blado. Zbytnie już okiełznanie temperamentu i "idiotyczna maska" niefortunnego kochanka wywołały protesty krytyki, mimo iż, jej zdaniem, Tarasiewicz osiągnął tu znacznie więcej niż zaledwie poprawny w roli tytułowej Sosnowski. Michał Tarasiewicz / Ewa Makomaska. - Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1968. - 172, [4] s., [32] s. tabl., [1] k. tabl. : il. ; 18 cm. - (Monografie Czołowych Artystów Sceny Polskiej). Serdecznie dziękuję za pomoc w uzyskaniu tych informacji Panu Krzysztofowi Kuś z Biblioteki Śląskiej w Katowicach. |
 |
Bibliografia:
Akt pierwszy ; Akt drugi ; Akt trzeci ; Akt czwarty ; Akt piąty
Cyrano de Bergerac Edmonda Rostanda w Polsce |
www.cyrano0.republika.pl
cyrano0@op.pl
Gabriela Bonk
