Cyrano de Bergerac - 14 stycznia 1905 roku w Krakowie

	Trupa Pawlikowskiego i grono wędrownych francuskich aktorów wykorzystała przekład Konopnickiej i Zagórskiego. Do premiery 14 stycznia 1905 roku przygotowywano się bardzo długo, odwołując szereg wcześniejszych przedstawień i robiąc wiele prób.
Cyrana odtwarzał Aleksander Zelwerowicz (na zdjęciu obok) z niewielkim niestety powodzeniem. Był nienaturalny, monotonny i nudny.
	Z entuzjazmem Kraków przyjął gościnny występ warszawskiego aktora - Mieczysława Frenkla w tym przedstawieniu (zdjęcie obok). Częste migracje aktorów były charakterystyczne dla tych czasów. Frenkiel grał bardzo naturalnie, potrafił doskonale przekazać myśli gestem i mimiką twarzy. Grał nawet wtedy, gdy słuchał wypowiedzi innych bohaterów. Postać Cyrana w jego wykonaniu wypadła o wiele korzystniej.

Mankamentem tego spektaklu był brak konsekwencji w strojach statystów.

Wielki artysta Frenkiel w roli Straforela był nadzwyczajny i z łatwością wierzę w to, co mi mówiono, że gdy gra Cyrana de Bergerac, to dorównywa Coquelinowi.

Jerzy Leszczyński: Z pamiętnika aktora. Warszawa: Czytelnik, 1958. s. 226.

Bibliografia:

• Pochmarski: Cyrano de Bergerac. Recenzje z sezonu 1926-27 w Czytelni Teatru Miejskiego im. Słowackiego w Krakowie.
• Konieczny: Teatr krakowski. "Przegląd Polski" 1905 nr 155 s. 371- 372.
• Kudliński: Vademecum teatromana. Wyd. 4. Warszawa 1985 s. 342.
• Dzieje teatru w Krakowie w latach 1893- 1915. T. 5. cz. I. wol. 2. Kraków- Wrocław 1985 s. 176.

Akt pierwszy ; Akt drugi ; Akt trzeci ; Akt czwarty ; Akt piąty