Cyrano de Bergerac Edmonda Rostanda w Polsce

tłumaczenie: Warszawa - sierpień 1898

"W 1898 roku literat i publicysta Michał Wołowski podjął się przeniesienia na polskie sceny tego tytułu. Przekonał Bolesława Londyńskiego do przetłumaczenia sztuki" (zob)

Translator, używający pseudonimów Bolesław Kalina lub Mieczysław Rościszewski, pisywał różne poradniki:
dobrego zachowania, zbiory kuglarskich rozrywek, poradniki dla gospodyń, pzrewodniki dla tancerzy i o zwyczajach towarzyskich.

Dokonywał także licznych przekładów z języka rosyjskiego. Między innymi tłumaczył Dostojewskiego.

Maria i Michał Wołowscy namówili Londyńskiego do sporządzenia przekładu Cyrana de Bergerac. Im swoje dzieło zadedykował.

Tłumaczenie Londyńskiego wykorzystano 6 marca 1899 roku w Teatrze Łódzkim w Ogrodzie Sellina.

Tekst Bolesława Londyńskiego cierpi na brak lekkości. Jego styl jest zbyt twardy, ciężki. Czasem zbyt archaiczny, pozbawiony poetyckiego wdzięku.

Tłumacz nie stroił od "wyrażeń brukowych i żargonowych".

Jego - niskiego lotu poezja - świadczy o łatwości wierszowania, ale braku artyzmu i głębszej myśli.

Tłumacząc Cyrana Londyński zanadto starał się wystylizować tekst na XVII wieczną mowę potoczną. Bardzo słabo oddał rytm wiersza oryginału.

Często odbiega od od określeń i sformułowań autora. Nie zachowuje w pełni wypowiedzi bohaterów.

(fragment przekładu)

Cyrano de Bergerac Edmonda Rostanda w Polsce