Cyrano de Bergerac Edmonda Rostanda w Polsce |
Cyrano de Bergerac w tłumaczeniu
Marii Konopnickiej i Włodzimierza Zagórskiego oraz Witolda Verbno Łaszczyńskiego Pełny tekst w formacie Word (tom pierwszy) Tom drugi |
|
Maria Konopnicka i Włodzimierz
Zagórski tłumaczenie: przed 19 października; 2 tom: 3 listopada 1898 roku Ten przekład do dziś cieszy się największą popularnością. Wykorzystany 13 razy w całości, 7 razy w połączeniu z innymi przekładami - na 30 inscenizacji, dla których znany jest autor przekładu. Jerzy Adamski pisze jednak, iż przekład ten jest "kiepski, nie ma w nim śladu tej zabawnej wirtuozerii słownej, z jakiej słynie oryginał." Jan Parandowski: "przekład Konopnickiej i Zagórskiego nie oddaje zwinności i elastyczności oryginału." Witold Zechenter: "jest on fatalny, wyzuty wprost z poezji i czasem rozbrajająco bezsensowny." |
Mimo licznych słów krytyki, trzeba przyznać, iż to tłumaczenie, wzbogacone o szczególowe i wyczerpujące przypisy - zdaje się najsolidniejsze. Tłumacze zachowują tempo tekstu Rostanda.
Urokami przekładu jest "rycerski animusz i głębia liryzmu" - Stefania Podhorska-Okołów.
Maria Konopnicka i Włodzimierz Zagórski starali się zaznaczyć język z XVII wieku. Usiłowali także z dość dobrym skutkiem oddać "ruchliwy styl" Edmonda Rostanda.
Maria
Konopnicka tłumaczyła III i IV akt. Włodzimierz
Zagórski - I, II i V. Konopnicka nad tłumaczeniem pracowała prawdopodobnie w Wiedniu. Odtwarza ton i atmosferę dzieła. W jej tłumaczeniu "wypukłość pojedynczych scen, barwność i żywość obrazów przewyższa nieomal pierwowzór." Często "przechodzi w całej rozciągłości na sposób wyrażania się i stylizowania autora Cyrana. |
Włodzimierz Zagórski, autor Teki Chochlika, przebywający od 1883 aż do zgonu w 1902 roku w Warszawie - tam zapewne dokonał swojej części przekładu.
On także napisał wstęp i zajął się wydaniem dramatu.
Julian Krzyżanowski napisał, że jego: "najwyższym osiągnięciem był dokonany wspólnie z Konopnicką przekład komedii bohaterskiej Rostanda.
Sceny tłumaczone pzrez Zagórskiego wydają się być żywsze, bardziej pełne dowcipu, a mimo to nie pozbawione pewnej dozy sentymentalizmu.
Jan Parandowski: "najpewniejsza ręka - Zagórskiego."
tł. Włodzimierz Zagórski Cóż więc w celu
tym uczynić muszę?... tł. Maria Konopnicka: Im serca mego bierzesz więcej - tym go mam więcej. |
Cyrano de Bergerac Edmonda Rostanda w Polsce |
www.cyrano0.republika.pl
cyrano0@op.pl
Gabriela Bonk