Jerzy Klistała: Martyrologium mieszkańców Ziemi Rybnickiej, Wodzisławia Śl., Żor, Raciborza w latach 1939-1945 Słownik Biograficzny - nazwiska na literę P: P - Piórko Kontakt z Autorem: jerzy2212@interia.pl

PACZKOWSKI HUBERT,
Więzień w KL Auschwitz nr 32551.
Urodzony 11.09.1911 r. w Wodzisławiu Śl., syn Wincentego i Marty z d. Brodka, artysta malarz. Zamieszkały w okresie okupacji hitlerowskiej w Krakowie. Po aresztowaniu przetransportowany do KL Auschwitz gdzie zarejestrowany został 24.04.1942 r. i oznakowany jako więzień nr 32551. Rozstrzelany 27.05.1942 r. w masowej egzekucji pod Ścianą Śmierci na dziedzińcu bloku 11. Według wystawionego aktu zgonu nr 8984/1942 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 15:53, określenie przyczyny zgonu to "plötzlicher Herztod" (nagły zawał serca).
Bibliografia: PMA-B "Księga zgonów", t. 6, s. 1460, nr id. 8993.

PALA WIKTOR,
Więzień w KL Dachau (prawdopodobnie).
Mieszkaniec Czerwionki pow. rybnicki. Aresztowany został w pierwszych dniach okupacji hitlerowskiej i przekazany do obozu koncentracyjnego - prawdopodobnie do KL Dachau. Brak informacji o dalszych losach tego więźnia.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

PALCZYK BERNARD,
Więzień KL Auschwitz
Urodzony 4.08.1923 r., mieszkaniec Ornontowic pow. rybnicki. Aresztowany i przekazany do KL Auschwitz gdzie zginął 19.04.1942 r. Brak innych informacji o tym więźniu.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

PAŁKA WŁADYSŁAW,
Więziony w Żorach, w KL Buchenwald nr 2912, w KL Neuengamme nr 3792, w KL Dachau nr 27280.
Urodzony 21.09.1898 r. w Przełaju k.Sędziszowa, syn Piotra i Marianny z d. Drwal. Po przyprowadzeniu się z rodzicami do Gotartowic k.Rybnika, wpierw pracował jako ogrodnik, a następnie jako górnik w kop. "Jankowice" w Boguszowicach k.Rybnika. W 1920 r. ożenił się z Katarzyną z d. Stajer z Folwarków. Były powstaniec - brał aktywny udział w trzecim powstaniu. Został ranny pod Górą Św. Anny. Po powstaniu powrócił do pracy w kop. "Jankowice". W okresie międzywojennym był bezrobotnym więc zarabiał na utrzymanie rodziny dorywczymi pracami. Był współorganizatorem Związku Powstańców Śląskich w Kłokocinie. W dniu 4.09.1939 r. został aresztowany w wyniku zdrady - policja odnalazła zakopany w jego ogrodzie sztandar powstańczy. Wpierw był więziony w piwnicach żorskiego magistratu, a następnie przekazany do KL Buchenwald, gdzie został zarejestrowany jako nr 2912. 10.12.1940 r. był przekazany do KL Neuengamme k.Hamburga i otrzymał nr 3792. Z tego obozu 14.09.1941 r. przekazano go do KL Dachau i otrzymał kolejny numer obozowy 27280. Z Dachau, 19.02.1942 r. został przewieziony do austriackiego zamku Hartheim, gdzie mordowano ludzi przez zagazowanie dwutlenkiem węgla, a następnie zwłoki palono w miejscowym krematorium i prochy wrzucano do Dunaju. Rodzina otrzymała zawiadomienie, że zmarł na "zapalenie płuc" dnia 15.04.1942 r. o godz. 2:34.
Bibliografia: J. Delowicz "Żory - ludzie i wydarzenia", rok 1999, s. 72-75.

PAMPUCH EMANUEL,
Więzień w KL Auschwitz nr 1276, w KL Dachau.
Urodzony 30.12.1887 r. w Pszowie pow. rybnicki, górnik w kop. "Anna" w Pszowie. Brał udział w pierwszej wojnie światowej walcząc z przymusu w wojsku niemieckim. Po wojnie włączył się do walki politycznej i zbrojnej o przyłączenie Górnego Śląska do Polski. Był członkiem POW Górnego Śląska, brał udział w pierwszym powstaniu śląskim. Gdy powstanie poniosło porażkę, przeszedł z kolegami na Zaolzie. Przebywał w obozie dla uchodźców w Piotrowicach a potem w Oświęcimiu. Po amnestii ogłoszonej w 1919 r. wrócił w listopadzie tegoż roku do domu. Ponownie podjął pracę w kop. "Anna". Brał udział w drugim powstaniu. W 1922 r., był członkiem policji plebiscytowej w stopniu wachmistrza w Gliwicach, potem w Raciborzu. Z chwilą wybuchu trzeciego powstania, został przez Niemców internowany. Powrócił jednak do Pszowa i otrzymał pracę we wspomnianej już kop. "Anna". Był członkiem Związku Powstańców Śląskich, brał udział we wszystkich akcjach, organizowanych dla obrony interesów polskich - w tym manifestacjach antyniemieckich. Posiadał między innymi odznaczenia: Śląski Krzyż Powstańczy, Gwiazdę Śląską. W październiku 1939 r. cała jego rodzina zamiast podpisać volkslistę, wpisała: " ...język i narodowość polska". W październiku 1939 r. hitlerowcy wywiesili w Pszowie olbrzymią flagę ze swastyką na cześć swojego zwycięstwa nad Polską. Tą flagę w nocy zerwało czterech młodych Polaków, a na to miejsce przymocowano dużego orła polskiego. Inicjatorem tej akcji był jego syn Witold. Niestety, jeden z uczestników opowiadał o tej akcji nieodpowiedniej osobie i informacja ta dotarła do policji. 13.03.1940 r. gestapo przybyło więc by aresztować Witolda, ale ten wcześniej ostrzeżony o grożącym aresztowaniu ukrył się. Pod koniec rewizji w domu Witolda, zabrano jako zakładnika Emanuela - sądząc że syn chcąc ratować ojca sam się zgłosi. Po jakimś czasie pobytu w więzieniu w Rybniku został przekazany 27.06.1940 r. do KL Auschwitz i oznaczony jako więzień nr 1276. Przebywał w tym obozie do 1.02.1941 r. a następnie przekazany został do KL Dachau i tam zginął 7.09.1941 r.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją syna - Witolda Pampucha), skor. 10.

PAMPUCH WITOLD (WILHELM) pseud. Krata,
Ur. 5.07.1911 r. w Pszowie pow. rybnicki. Z zawodu górnik, pracował w kop. "Anna" w Pszowie. Bardzo przeżywał wejście wojsk hitlerowskich do Polski 1.09.1939 r. Gdy więc w październiku 1939 r. na część zwycięstwa Niemiec hitlerowskich nad Polską, hitlerowcy wywiesili w Pszowie olbrzymią flagę ze swastyką, z trzema kolegami postanowił zerwać tę flagę, a w miejsce zerwanej flagi przymocowali dużego polskiego orła. Niestety, jeden z uczestników opowiedział o tym nieodpowiedniej osobie i dowiedziała się o ty policja. Gestapo przyszło 13.03.1940 r. aresztować Witolda, ale on wcześniej ukrył się w Lubomii, a następnie w innych miejscowościach - przedostał się aż do Suchej Beskidzkiej i tam poprzez kontakt z organizacją konspiracyjną ZWZ, rozpoczął życie partyznta (został dowodcą drużyny - posiadał z okresu wojska stopień plutonowego). Brał udział w różnych w akcjach: odbierał zrzuty z alianckich samolotów, wysadzał mosty, rozbrajał posterunki niemieckie. Niestety, przez zdradę, 14.01.1944 r. został zatrzymany i więziony na gestapo w Bielsku. Po kilkunastu dniach, dzięki brawurowej akcji jaką wykonali więźniowie w bielskim więzieniu, on i wielu współwięźniów odzyskało wolność. Powrócił do partyzantki i objął dowództwo plutonu wypadowego. W jednej z akcji został ciężko ranny, ale dzięki pomocy kolegów z organizacji, dostał się do Generalnej Guberni - do Krakowa, gdzie w szpitalu OO Bonifratrów został wyleczony. Ze szpitala został zwolniony już po wyzwoleniu i 20.05.1945 r. wrócił do domu - do Pszowa.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją Witolda Pampucha).

PANDER KAROL,
Więzień w KL Auschwitz nr 34652.
Urodzony 7.11.1876 r. w Kłodnicy pow. kozielski, syn Cecylii Ponder, mieszkaniec Knurowa pow. rybnicki. Po aresztowaniu przekazany do KL Auschwitz i zarejestrowany 1.05.1942 r. jako więzień nr 34652. Zginął 6.07.1942 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 13854/1942 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 16:25, określenie przyczyny zgonu to "Darmkatarrh bei Altersschwäche" (nieżyt/katar jelit przy uwiądzie starczym).
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 172; PMA-B "Księga zgonów", t. 10, s. 350, nr id. 12385.

PAPROTNY ANTONI,
Więzień w KL Dachau, w KL Auschwitz.
Urodzony w 1892 r. w Chwałęcicach k.Rybnika, rolnik. Członek POW Górnego Śląska, były powstaniec - uczestnik powstań śląskich. Aresztowany w pierwszym okresie okupacji hitlerowskiej, przekazany wpierw do KL Dachau, a następnie przesłany do KL Auschwitz gdzie zginął 19.09.1941 r.
Bibliografia: L. Musiolik "Od Związku Powstańców Śląskich do Związku Kombatantów RP", s. 37; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 130; W zachowanych dokumentach PMA-B nie figuruje.

PAPROTNY TEODOR,
Więzień więzienia w Rybniku, w KL Auschwitz, w KL Mauthausen-Gusen.
Urodzony 4.09.1889 w Chwałęcicach k.Rybnika, mieszkaniec Golejowa k.Rybnika, rolnik. Członek POW Górnego Śląska, był aktywnym uczestnikiem trzech powstań śląskich. W 1939 r. walczył w kampanii wrześniowej, a po zakończeniu działań wojennych wrócił do Golejowa. Jesienią 1940 r. został aresztowany przez gestapo. Więziony był wpierw w Rybniku, następnie wywieziono go do KL Auschwitz, a stamtąd przetransportowano do KL Mauthausen-Gusen, gdzie zginął 17.09.1941 r.
Bibliografia: L. Musiolik "Od Związku Powstańców Śląskich do Związku Kombatantów RP", s. 37; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 131; W zachowanych dokumentach PMA-B oraz w kartotece więźniów byłego KL Mauthausen nie figuruje.

PAPROTNY TEODOR,
Więzień więzienia w Raciborzu.
Mieszkaniec wioski Raszczyce w pow. rybnickim. Aresztowany 24.09.1939 r. i więziony w Raciborzu. Został zwolniony z więzienia po roku tj. 14.10.1940 r.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

PARCHAŃSKI WILHELM,
Wiezień w KL Mauthausen-Gusen nr 48431.
Urodzony 27.01.1916 r. w Zebrzydowicach, mieszkaniec Żor pow. rybnicki. Były uczeń Gimnazjum im. K. Miarki w Żorach - zdał maturę w 1936 r. Próbował ze swoimi kolegami Urbankiem i Wyrobkiem przedostać się za granicę. Przyłapany w Austrii na próbie przekroczenia granicy, został aresztowany 20.05.1940 r. i przekazany do KL Dachau, a stamtąd w marcu 1943 r. przeniesiony do KL Mauthausen-Gusen gdzie otrzymał nr 48431. Mimo ciężkich warunków jakie panowały w obozie, przeżył i odzyskał wolność - wyzwolony 5.05.1945 r. przez wojska alianckie. Na skutek obozowych przeżyć zmarł 18.12.1956 r.
Bibliografia: J. Delowicz "Żory - ludzie i wydarzenia", rok 1999, s. 87, 101.

PARMA WILHELM,
Więzień w KL Auschwitz nr 21309.
Urodzony 5.06.1898 r. w Gorzycach k.Wodzisławia Śl. pow. rybnicki, syn Piotra i Karoliny z d. Jendrowska, mieszkaniec Gorzyc. Był górnikiem, rozpoczął pracę zarobkową w szesnastym roku życia w kop. "Fryderyk" w Gorzycach. Po dwóch latach przeniósł się do kop. "Rymer" w Niedobczycach. Gdy miał dziewiętnaście lat, zaciągnięty został do wojska niemieckiego i był na froncie zachodnim. Zdecydowanie opowiadał się za przywróceniem Górnego Śląska do Polski. Był członkiem POW Górnego Śląska, współorganizatorem plutonu powstańczego w Gorzycach. Brał udział w pierwszym powstaniu śląskim, a po jego upadku ukrywał się w Wierzniowicach. Po jakimś czasie powrócił do pracy w kop. "Rymer". W trzecim powstaniu brał udział jako dowódca sekcji (dziesięciu ludzi) w 12-tej kompanii IV Raciborskiego Pułku Piechoty. Kompania walczyła pod wsią Olza i pod wsią Brzezie nad Odrą. Za udział w powstaniu otrzymał Śląski Krzyż Powstańczy. Od 1922 r. do czasu okupacji hitlerowskiej pracował w kop. "Rymer". Był aktywnym członkiem Związku Powstańców Śląskich w Gorzycach. 22.08.1941 r. został wezwany na gestapo w Raciborzu i tam aresztowany oraz przekazany do KL Auschwitz. W obozie zarejestrowano go jako więźnia nr 21309. Zginął 7.02.1942 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 860/1942 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 6:10, określenie przyczyny zgonu to "Herzmuskelschwäche" (niewydolność mięśnia sercowego).
Bibliografia: PMA-B "Księga zgonów", t. 1, s. 860, nr id. 2492; Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją żony - Julii Parma, skor. 8.).

PARMA WOJCIECH,
Więzień w KL Dachau.
Urodzony 6.12.1896 r. w Moszczenicy k.Jastrzębia Zdroju pow. rybnicki. Ożenił się w Gołkowicach k.Jastrzębia Zdroju i zamieszkał. Był na pierwszej wojnie światowej w stopniu podoficera i został ciężko ranny. Po wojnie stanął do walki o przynależność Górnego Śląska do Polski. Członek POW Górnego Śląska, były powstaniec - uczestnik trzech powstań śląskich. W trzecim powstaniu był dowódcą VII kompanii 14 pp. Za zasługi dla Polski otrzymał Śląski Krzyż Powstańczy. Był członkiem Związku Powstańców Śląskich. Przed 1.09.1939 r. uchodził na wschód. Powrócił w grudniu 1939 r. i zaraz został aresztowany oraz odwieziony na gestapo do Rybnika. Stamtąd dostał się do KL Dachau. Na skutek starań żony, został zwolniony z tego obozu w sierpniu 1944 r. Po powrocie, ciężko chorował. Zmarł w 1951 r.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją córki - Marii Iwańczyszak z d. Parma), skor. 4.

PARYŻ JÓZEF,
Więzień stalagu Gehadshagen.
Urodzony 9.09.1915 r. w Żorach pow. rybnicki, syn Józefa i Gertrudy z d. Miś, mieszkaniec Żor. Po ukończeniu 8 klas szkoły powszechnej, podjął naukę zawodu stolarza w prywatnym warsztacie, uczęszczając jednocześnie do wieczorowej szkoły zawodowej w Żorach. W 1930 r. otrzymał świadectwo czeladnicze stolarza. W marcu 1939 r. został powołany do służby wojskowej do 75 pp. w Chorzowie, z którym to pułkiem brał udział w kampanii wrześniowej w walkach na szlaku bojowym: Mikołów-Wyry-Tychy-Oświęcim-Kraków-Tarnów-Biłgoraj. 17.09.1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej w miejscowości Pacanów woj. lubelskie. Stamtąd przetransportowano go do obozu jenieckiego, komanda Macierzystego Obozu Jeńców Wojennych Nr XI - Falingbostel, gdzie przebywał do 20.06.1940 r. Następnie został przekazany jako robotnik przymusowy na teren Niemiec, gdzie pracował jako robotnik dołowy do chwili wyzwolenia przez wojska amerykańskie. Powrócił do domu 1.05.1945 r. i podjął pracę w Okręgowym Przedsiębiorstwie Przemysłu Zbożowo-Młynarskiego - Młyn i Kaszarnia w Żorach, gdzie pracował na stanowisku stolarza do przejścia na emeryturę.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza, segr. II.

PAULCZYK ADOLF,
Więzień więzienia w Rybniku.
Były powstaniec - uczestnik powstań śląskich. Aresztowany w pierwszych dniach okupacji hitlerowskiej i więziony w więzieniu w Rybniku gdzie w nieznanych okolicznościach zginął.
Bibliografia: L. Musiolik "Od Związku Powstańców Śląskich do Związku Kombatantów RP", s. 37.

PAWLAS IGNACY,
Więzień obozu - brak informacji dot. miejsca.
Urodzony 31.01.1891 r. w Skrzyszowie k.Wodzisławia Śl., pracował jako górnik. Aresztowany 28.04.1941 r. i przekazany do obozu koncentracyjnego. Został zwolniony z obozu 28.07.1942 r.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją Franciszka Wala i nauczycielki Wandy Sitek), skor. 4; W zachowanych dokumentach PMA-B oraz w kartotece więźniów byłego KL Mauthausen nie figuruje.

PAWLASZCZYK ANTONI,
Więzień w KL Auschwitz nr 111007.
Urodzony 10.10.1922 w Rybniku, mieszkaniec tej miejscowości. Od początku okupacji hitlerowskiej, zaangażowany w działalność ruchu oporu - był żołnierzem organizacji konspiracyjnej ZWZ/AK oraz harcerskiej organizacji konspiracyjnej w Gotartowicach. Aresztowany 12.02.1943 r. i przekazany do KL Auschwitz gdzie przetrzymywany był na okres śledztwa w bloku 2a, a po śledztwie skazany na pobyt w obozie i zarejestrowany 26.03.1943 r. jako więzień nr 111007. Zwolniony z obozu 6.10.1944 r.
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 308; PMA-B Ankieta z dn. 8.07.1975 (sygn. Mat./10490, nr inw. 161495); Relacja Józefa Sobika, jego pamiętnik i wykazy członków ZWZ.

PAWLASZCZYK KAROL,
Więzień w KL Oranienburg, w KL Sachsenhausen.
Mieszkaniec Zwonowic w pow. rybnickim. Aresztowany 24.01.1942 r. i przekazany do KL Oranienburg, następnie do KL Sachsenhausen gdzie zginął 29.04.1942 r. Brak innych informacji o tym więźniu.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

PAŹDZIOREK JERZY,
Więzień więzienia w Rybniku, w KL Auschwitz nr 20424.
Urodzony 26.07.1921 r. w Biertułtowach k.Radlina pow. rybnicki, syn Teofila i Marty z d. Hojka, mieszkaniec Niedobczyc k.Rybnika. Po aresztowaniu i kilkudniowym przetrzymywaniu w więzieniu w Rybniku, przekazany do KL Auschwitz gdzie 4.09.1941 r. zarejestrowany został jako więzień 20424. Zginął 7.11.1941 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 3887/1941 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 18:15, a podana przyczyna zgonu to "Herzmuskelschwäche bei Darmkatarrh" (niewydolność mięśnia sercowego przy katarze/nieżycie jelit).
Bibliografia: PMA-B "Księga zgonów", t. 3, s. 883, nr id. 1025.

PEŁKA PIOTR,
Więzień w KL Dachau.
Mieszkaniec Żor pow. rybnicki. Aresztowany przez gestapo już w czwartym dniu okupacji hitlerowskiej i przekazany do KL Dachau gdzie zginął 15.04.1942 r. Brak innych informacji o tym więźniu.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

PENKAŁA MAKSYMILIAN,
Więzień - brak informacji dot. miejsca.
Urodzony w 1896 r. w Paruszowcu k.Rybnika. Członek POW Górnego Śląska, były powstaniec - uczestnik powstań śląskich, działacz plebiscytowy. W latach międzywojennych był naczelnikiem biur Magistratu w Rybniku. Aresztowany w pierwszych dniach okupacji hitlerowskiej i więziony - brak informacji dotyczącej nazwy więzienia. Przeżył i powrócił do domu. Po wyzwoleniu w 1945 r. pracował w Urzędzie Miejskim w Rybniku. Następnie, w latach 50-tych był pracownikiem Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w Rybniku. Zmarł w 1978 r.
Bibliografia: L. Musiolik "Od Związku Powstańców Śląskich do Związku Kombatantów RP", s. 37; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 134.

PERON AUGUSTYN,
Więzień w KL Dachau.
Urodzony 12.08.1897 r., mieszkaniec Ornontowic pow. rybnicki. Aresztowany w pierwszych tygodniach okupacji hitlerowskiej i przekazany do KL Dachau gdzie zginął 8.07.1940 r. Brak innych informacji o tym więźniu.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

PETEREK KAZIMIERZ,
Więzień więzienia w Rybniku, w Raciborzu, w Zgorzelcu, w Rawiczu, KL Buchenwald nr 374.
Urodzony 7.08.1882 r. w miejscowości Marynin pow. warszawski, mieszkaniec Radlina pow. rybnicki. Był murarzem z zawodu. Przybył na Śląsk w 1904 r. Jako obywatel niemiecki, odbyć musiał czynną służbę wojskową w Brzegu n/Odrą, a po jej zakończeniu udał się do Westfalii w poszukiwaniu pracy - został górnikiem. W 1909 r. ożenił się z Franciszką z d. Weideman z Radlina-Głożyny. W Westfalii brał czynny udział w życiu polonijnym, był członkiem Związku Zawodowego Górników. Po zakończeniu pierwszej wojny światowej przyjechał na Górny Śląsk. W 1919 r. włączył się w agitację o przyłączenie Górnego Śląska do Polski, lecz w powstaniach nie brał udziału. Od 1919 r. do drugiej wojny światowej pracował w koksowni w Radlinie jako murarz. Zaangażował się też w pracę społeczną jako członek zarządu istniejącego Związku Ochrony Kresów Zachodnich - przy koksowni. Został aresztowany 7.09.1939 r. i przebywał w piwnicach Urzędu Gminnego w Radlinie, a następnie był przenoszony do więzienia w Rybniku, w Raciborzu, Zgorzelcu i Rawiczu. Z Rawicza przekazany został do KL Buchenwald i zarejestrowany jako więzień nr 374. W obozie tym oraz jego filiach przeżył do wyzwolenia przez wojska amerykańskie tj. do 11.04.1945 r. Powrócił do domu 21.06.1945 r. i niemal natychmiast podjął pracę w koksowni w Radlinie jako mistrz placowy. Przeszedł na emeryturę w 1952 r. Zmarł w 1957 r.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza (w oparciu o relację Alojzego Peterka - syna), skor. 3.

PETTERS GERARD pseud. Hardy,
Więzień w KL Auschwitz.
Mieszkaniec Rybnika. W tym mieście uczęszczał do gimnazjum, zdając maturę w 1934 r. Do 1939 r. przebywał w Krakowie, lecz po rozpoczęciu okupacji hitlerowskiej wrócił do Rybnika i zaangażował się w działalność organizacji konspiracyjnej Polska Tajna Organizacja Powstańcza. Był współredaktorem a także kolporterem pisma konspiracyjnego "Zryw". W wyniku dekonspiracji PTOP, próbował wraz z kolegą Leonem Grzesikiem uciec za granicę, ale przyłapano ich, aresztowano i obaj dostali się do KL Auschwitz. Petters dostał się do obozu pod zmienionym nazwiskiem Wojciech Barcz. Pomagał przetrwać współwięźniom, o czym wspominają obozowi koledzy. Przeżył obóz - po wyzwoleniu, przez jakiś czas był pracownikiem Zjednoczenia Przemysłu Węglowego w Rybniku, a następnie przeniósł się do Warszawy i był naczelnym redaktorem miesięcznika Polityka.
Bibliografia: "Rybnik. Zarys dziejów miasta od czasów najdawniejszych do 1980", red. Jan Walczak, Katowice 1986, s. 241; A. Mrowiec "Z dziejów okupacji hitlerowskiej w rybnickiem", wyd. Katowice 1958, s. 23; I. Libura "Z dziejów domowych powiatu - gawęda o ziemi rybnickiej", Opole 1984, s. 359, 377, 381, 382, 383; "Ziemia rybnicko-wodzisławska", pod red. J. Ligenzy, Katowice 1970, s. 272; J. Klistała "Działacze rybnickiego ZWZ/AK w obozach koncentracyjnych cz. II", Bielsko-Biała 2003, s. 156.

PIĄTEK FRANCISZEK,
Więzień w KL Auschwitz.
Mieszkaniec Żor pow. rybnicki. Były powstaniec - uczestnik powstań śląskich. Aresztowany 7.02.1943 r. i przekazany do KL Auschwitz gdzie zginął. Brak innych informacji o tym więźniu.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza; W zachowanych dokumentach PMA-B nie figuruje.

PIECHA FLORIAN,
Więzień w KL Dachau.
Urodzony 3.01.1897 r., mieszkaniec Rybnika-Ligoty. Członek POW Górnego Śląska, były powstaniec - uczestnik powstań śląskich. W latach międzywojennych członek Związku Powstańców Śląskich. Aresztowany w początkowym okresie okupacji hitlerowskiej, został przekazany do KL Dachau i tam zginął 26.05.1943 r.
Bibliografia: L. Musiolik "Od Związku Powstańców Śląskich do Związku Kombatantów RP", s. 36; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 134.

PIECHA FRANCISZEK,
Więzień w KL Auschwitz nr 7578.
Urodzony 29.01.1917 w Ligockiej Kuźni, syn Józefa i Marii z d. Potysz. Po aresztowaniu, przekazany do KL Auschwitz gdzie 18.12.1940 r. zarejestrowany został jako więzień nr 7578. Zwolniony z obozu 4.05.1944 r.
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 65.

PIECHOCZEK LUDWIK,
Więzień w KL Auschwitz.
Urodzony 13.04.1889 r. w Jastrzębiu pow. rybnicki i zamieszkały w tej miejscowości. Wpierw był górnikiem, a następnie po zdobyciu odpowiedniego wykształcenia został handlowcem. Brał udział w pierwszej wojnie światowej. Były powstaniec - przed pierwszym powstaniem śląskim dowódca II Baonu POW Górnego Śląska na powiat rybnicko-wodzisławski. Powiat rybnicki posiadał wówczas dwa pułki POW - pułk rybnicki z Żorami pod dowództwem Józefa Michalskiego i pułk wodzisławski pod dowództwem Mikołaja Witczaka. Brał także udział w drugim powstaniu, natomiast przed trzecim nastąpiła reorganizacja tych pułków - powstał 14 pp. wodzisławski pod dowództwem Józefa Michalskiego, 5 pp. rybnicki pod dowództwem kapitana Weżyka i 13 pp. żorski pod dowództwem porucznika Haberko. Ludwik posiadał stopień podporucznika wojsk powstańczych. Na okres plebiscytu, był zastępcą komisarza plebiscytowego na powiat rybnicko-wodzisławski. Po trzecim powstaniu był przewodniczącym komisji d/s. likwidacyjnych trzeciego powstania na okręg rybnicki. Gdy w 1924 r. powstał Powiatowy Związek Powstańców Śląskich, został prezesem Zarządu Powiatowego i pełnił tę funkcję do wybuchu drugiej wojny światowej. W 1934 r, wydał w Rybniku broszurkę pt. "Powiat rybnicki w czasie powstań śląskich". Przed wybuchem drugiej wojny światowej, współpracował z wojskiem polskim i strażą graniczną nad zorganizowaniem Obrony Narodowej w powiecie rybnickim i wodzisławskim. Kierował w powiecie manifestacją antyhitlerowską. W dniu wybuchu wojny, uchodził na wschód. Późną jesienią 1939 r. wrócił jednak i zatrzymał się u siostry w Jastrzębiu. Został tam aresztowany 22.10.1940 r. i przewieziony do Rybnika, a stamtąd 8.12.1940 r. do KL Auschwitz gdzie zginął 8.01.1941 r.
Bibliografia: L. Musiolik "Od Związku Powstańców Śląskich do Związku Kombatantów RP", s. 37. Libura str. 254; Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją Jadwigi Piechoczek i Maksymiliana Iksala byłego dowódcy pierwszego powstania śląskiego), skor. 5; W zachowanych dokumentach PMA-B nie figuruje.

PIECHOCKA MARIA,
Więźniarka obozu przejściowego w Lyskach.
Mieszkanka Rybnika. Aresztowana wraz z mężem Hieronimem w drugiej połowie 1942 r. i osadzona w obozie przejściowym Polenlager nr 56 w Lyskach. Brak innych informacji o losach tej więźniarki.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

PIECHOCKI HIERONIM,
Więzień obozu przejściowego w Lyskach.
Urodzony 10.05.1901 r. w Inowrocławiu, mieszkaniec Rybnika, redaktor. Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r., dostał się do niemieckiej niewoli lecz udało mu się zbiec. Aresztowany jednak wraz z żoną Marią w 1942 r. po powrocie do Rybnika i przekazany do obozu przejściowego Polenlager nr 56 w Lyskach, a stamtąd do innych obozów. Po wyzwoleniu w 1945 r. przez wiele lat prowadził księgarnię "Czytelnik" w Rybniku. Ostatnie lata przed emeryturą pracował w dyrekcji Przedsiębiorstwa Budowlano-Inżynieryjnego PW w Rybniku. Zmarł 14.09.1980 r.
Bibliografia: L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 135; Zbiory J. Delowicza.

PIECHOCZEK LUDWIK,
Wiezień więzienia w Rybniku, w KL Auschwitz.
Urodzony 13.04.1889 r. w Jastrzębiu Górnym pow. rybnicki. Pracownik kop. "Chwałowice" w Chwałowicach. Członek ruchu "Eleussis". Współorganizator POW Górnego Śląska w pow. rybnickim. Dowódca II batalionu w II Pułku Strzelców Rybnickich, następnie komendant powiatowy POW Górnego Śląska w Rybniku, były powstaniec - uczestnik powstań śląskich, działacz plebiscytowy. Prezes powiatowego zarządu Związku powstańców Śląskich w Rybniku. W latach międzywojennych poseł do Sejmu Ślaskiego II i III kadencji. W 1936 r. wybrany posłem do Sejmu RP.
Aresztowany 22.10.1940 r. i więziony w rybnickim więzieniu, a nastepnie przekazany do KL Auschwitz. Zginął w tym obozie 7.01.1941 r.
Bibliografia: L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 135.

PIECHULA JAN,
Więzień obozu przejściowego w Lyskach, w KL Mauthausen-Gusen.
Urodzony 8.05.1888 r., mieszkaniec Lysek pow. rybnicki. Aresztowany 11.04.1940 r. i umieszczony wpierw w obozie przejściowym Polenlager Nr 56 w Lyskach, a następnie przekazany do KL Mauthausen-Gusen gdzie zginął 17.09.1940 r.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

PIECHULA JÓZEF,
Więzień w KL Auschwitz.
Mieszkaniec Nowej Wsi k.Lysek pow. rybnicki, syn Karola. Aresztowany w łapance i przekazany do KL Auschwitz gdzie zginął. Brak jest innych informacji o tym więźniu.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

PIECHULA KAROL,
Więzień więzienia w Rybniku.
Mieszkaniec Nowej Wsi k.Lysek pow. Rybnik. Aresztowany 1.12.1939 r. i więziony w Rybniku gdzie po brutalnym śledztwie zginął 4.02.1940 r. Brak innych informacji o tym więźniu.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

PIECZKA JAN,
Więzień więzienia w Rybniku, w Raciborzu, w Zgorzelcu, w Rawiczu, w KL Buchenwald, w KL Mauthausen.
Urodzony 4.02.1899 r. w Makoszowach k.Zabrza. Był członkiem POW Górnego Śląska, powstaniec - brał udział w trzecim powstaniu śląskim, zaś między drugim, a trzecim powstaniem pełnił funkcję policjanta plebiscytowego ze strony polskiej w Strzelcach Opolskich i w Opolu. Podczas trzeciego powstania był w sztabie batalionu Karola Brandysa. Jego zadaniem było dostarczanie batalionowi broni. Po powstaniach i ustaleniu granicy na Górnym Śląsku, służył w policji w Niedobczycach potem w Cieszynie, a od 1928 r. do drugiej wojny światowej w Radlinie. Gdy hitlerowcy wkraczali do tej miejscowości, przebywał w komendzie policji więc został aresztowany i uwięziony w piwnicy Urzędu Gminnego w Radlinie, a 4.09.1939 r. wraz z trzema innymi policjantami rownież więzionymi, przewieziony został do więzienia w Rybniku. Stamtąd przekazano go do Raciborza, następnie do Zgorzelca, do Rawicza i do KL Buchenwald. Po trzech miesiącach został przeniesiony do KL Mauthausen i tam pracował w kamieniołomach. Po dziesięciu miesiącach pobytu w tym obozie, został zwolniony 22.06.1940 r. Powróciwszy do domu, podjął prace w kop. "Emma" w Radlinie i pracował tam do zakończenia się okupacji. Otrzymał odznaczenia: Krzyż Powstańczy, Krzyż Zasługi, Gwiazdę Śląską, Medal Niepodległości, Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza (w oparciu o relację Jana Pieczki), skor. 3; W ocalałej kartotece wieźniów byłego KL Mauthausen nie figuruje.

PIECZKA JÓZEF,
Więzień w KL Buchenwald.
Mieszkaniec Popielowa pow. rybnicki. Aresztowany w pierwszym dniu okupacji hitlerowskiej i po brutalnych przesłuchaniach na gestapo w Rybniku, przekazany został do KL Buchenwald. Mimo ciężkich warunków obozowych, przeżył i odzyskał wolność.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

PIELORZ ANTONI,
Więzień w KL Dachau.
Mieszkaniec Popielowa pow. rybnicki, funkcjonariusz gminny. Aresztowany 12.04.1940 r. i przekazany do KL Dachau. Mimo ciężkich warunków jakie panowały w obozie, przeżył i odzyskał wolność.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

PIERCHAŁA BENEDYKT,
Więzień w KL Stutthof.
Urodzony 28.05.1924 r. w Rybniku-Ligocie. Harcerz III Drużyny Harcerzy im. Stefana Żółkiewskiego w Ligocie. W okresie okupacji hitlerowskiej zatrudniony jako robotnik w Hucie "Silesia" w Rybniku. Zaciągnięty przymusowo do armii niemieckiej zdezerterował. Został wiec aresztowany i skazany przez sąd wojskowy na sześć lat więzienia i przekazany do KL Stutthof gdzie przebywał do końca okupacji. Po wyzwoleniu w 1945 r. do przejscia na emeryturę w 1979 r. pracował w Hucie "Silesia".
Bibliografia: L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 136.

PIETREK PAWEŁ,
Więzień w KL Auschwitz nr 123248, w KL Flossenburg.
Urodzony 18.01.1898 r. w Sławęcicach k.Ujazdu, mieszkaniec Rybnika. Po aresztowaniu przekazany w transporcie z Katowic do KL Auschwitz i zarejestrowany w obozowej ewidencji dnia 1.06.1943 r. jako więzień nr 123248. Następnie, 14.09.1944 r. przeniesiono go do KL Flossenburg. Mimo ciężkich warunków jakie panowały w tych obozach, przeżył i odzyskał wolność.
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 345.

PIETRUSZYŃSKI KAZIMIERZ,
Więzień w KL Mauthausen.
Urodzony 25.12.1900 r. Był nauczycielem w Czerwionce pow. rybnicki. Aresztowany 1.10.1940 r. we Wrocławiu i przekazany do KL Mauthausen. Zginął w tym obozie 20.09.1941 r. Brak jest innych informacji o tym więźniu.
Bibliografia: S. Kędra i A. Szefer "Nauczyciele śląscy polegli i zamordowani w latach hitlerowskiej okupacji - Księga Pamiątkowa", Katowice 1971 r. s. 92; W ocalałej kartotece wieźniów byłego KL Mauthausen nie figuruje.

PIETRZAK JÓZEF,
Więzień w KL Auschwitz nr 97043, więzienia w Kluczborku.
Urodzony 22.10.1905 r. w Wilczy pow. rybnicki. Po aresztowaniu przetransportowany do KL Auschwitz, zarejestrowany w obozowej ewidencji dnia 29.01.1943 r. jako więzień nr 97043. Następnie przeniesiony został 14.05.1943 r. do więzienia w Kluczborku. Brak jest innych informacji o tym więźniu.
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 273.

PIŃDUR RUDOLF,
Więzień w KL Auschwitz nr 25017, E-893.
Urodzony 13.01.1923 r. w Gierałtowicach k.Knurowa pow. rybnicki. Po aresztowaniu przekazany wraz z pięcioma innymi aresztantami do KL Auschwitz i zarejestrowany 26.12.1941 r. w obozowej ewidencji jako więzień (wychowawczy) nr 25017, następnie zmieniono mu numer na E-893. Zwolniony z obozu 18.02.1942 r.
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 765.

PINIOR LEOPOLD,
Więzień więzienia w Wodzisławiu, w Rybniku, obozu przymusowej pracy Hailendorf.
Urodzony 12.02.1896 r. w Bottrop - Westfalia. Wraz z rodzicami przyjechał z Westfalii do Pszowa w pow. rybnickim jeszcze przed pierwszą wojną światową. Po wojnie, gdy rozstrzygały się losy Górnego Śląska, opowiedział się za Polską. Były powstaniec - uczestnik trzech powstań śląskich. W sierpniu 1919 r. musiał uciekać i do 1.10.1919 r. przebywał w Pietrowicach k.Gołkowic. Po trzecim powstaniu i ustaleniu granicy na Górnym Śląsku w 1922 r. wstąpił do policji woj. śląskiego. Służąc w niej do wybuchu drugiej wojny światowej. Dnia 17.09.1939 r. został aresztowany i przez trzy dni przebywał w więzieniu wodzisławskim, a następnie przekazany był do więzienia w Rybniku. Zarzucono mu zamordowanie w okresie trzeciego powstania niemieckiego restauratora w Kokoszycach. Gdy się okazało, że zabójcą restauratora był złodziej który zginął w lutym 1940 r. w obozie koncentracyjnym, Leopold został z więzienia zwolniony w sierpniu 1940 r., ale otrzymał z Arbeitsamtu nakaz wyjazdu do pracy przymusowej w Hallendorf k.Braunschweig. Po przeszło półrocznym pobycie w tym miejscu ponownie został aresztowany 2.02.1941 r. i osadzony w obozie pracy przymusowej w Hallendorf obóz nr 21 - oskarżono go ponownie o zabójstwo restauratora. Zanim się sprawa wyjaśniła z ponownym i niesłusznym oskarżeniem, minęło dziesięć miesięcy. Zwolniony został z obozu 15.12.01941 r. Z firmą Hallendorf (do której powrócił) pojechał na roboty do Krakowa, a później do Bochni. W Bochni zaangażował się do pracy konspiracyjnej w AK. W styczniu 1945 r. gdy armia radziecka zbliżała się do Krakowa, firma w której był zatrudniony zwolniła wszystkich pracowników i zezwoliła na powrót do domów, ale na wszelki wypadek ukrywał się aż do wyzwolenia Pszowa. Po wyzwoleniu pracował w Milicji Obywatelskiej. Od 1946 r. do emerytury pracował w kop. "Anna" w Pszowie jako strażnik w Straży Przemysłowej. Na emeryturę przeszedł w 1958 r. Odznaczony został za zasługi dla Polski: Śląskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia i innymi odznaczeniami.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza (kserokopia ze wspomnieniami Leopolda Piniora), skor. 10.

PIÓRKO JAN,
Więzień w KL Auschwitz nr 129722.
Urodzony 14.04.1913 r. w Rydułtowach pow. rybnicki. Po aresztowaniu przekazany w transporcie zbiorowym z Katowic do KL Auschwitz i zarejestrowany w obozowej ewidencji dnia 12.07.1943 r. jako więzień nr 129722. Zwolniony 2.07.1944 r.
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 362; PMA-B Karta personalna (zespół: Häftlings-Personal-Karte, tom 6, s. 570-571, sygn. D-AuI-3a/1020-1364, nr inw.174145).

PIÓRKO KAZIMIERZ,
Więzień w KL Auschwitz nr 10326.
Urodzony 6.02.1923 r. w Rybniku, syn Mikołaja i Zofii z d. Kajda, zamieszkały w okresie okupacji w Katowicach. Po aresztowaniu przetransportowany do KL Auschwitz, zarejestrowany w obozowej ewidencji dnia 29.10.1942 r. jako więzień nr 10326. Zginął w tym obozie 29.10.1942 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 38246/1942 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 18:10, określenie przyczyny zgonu to "Gesichtsrose" (róża).
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 84; PMA-B "Księga zgonów", t. 26, s. 738, nr id. 36337.