Jerzy Klistała: Martyrologium mieszkańców Ziemi Rybnickiej, Wodzisławia Śl., Żor, Raciborza w latach 1939-1945 Słownik Biograficzny - nazwiska na literę B - część 2 Kontakt z Autorem: jerzy2212@interia.pl

Bonk Anna Z D. Lisso, Bonk Emanuel, Bonk Franciszek, Bonk Roman, Borek Ludwik, Borkowski Ludwik, Borner Stefan, Borner Stefania, Brachman Franciszek, Brachman Konrad, Brachman Wincenty, Brachmański Barbara Z D. Duda, Brachmański Ludwik, Brachmański Mateusz, Brachmański Wiktor, Brachmański Władysław, Brachmańskim Konrad, Brandys Karol, Brańczyk Teodor, Braun Róża Z D. Ernst, Brodzka Wanda, Brueckner Stanisław, Bryłka Jan, Bryłka Józef, Bryłka Marianna Z D. Kutscha, Brzezek Jan, Brzoza Józef, Buchalik Agnieszka, Buchalik Anna, Buchalik Ernest, Buchalik Franciszek, Buchalik Franciszek, Buchalik Franciszka Z D. Dziwoki, Buchalik Joanna Z D. Sobik, Buchalik Józef, Buchalik Józef, Buchalik Maria Z D. Reclik., Buchalik Paweł, Buchalik Wiktor, Buchalik Wilhelm, Buchta Maria Z D. Kumor, Budny Józef, Bugla Anastazja Z D. Moskała, Bugla Antoni, Bugla Emil, Bugla Jan, Buhl Maksymilian, Buła Józef, Buła Juliusz, Burda Bronisław, Burda Franciszek, Burda Franciszka Z D. Cyran, Burda Robert, Burek Franciszek, Burek Franciszek, Burek Karolina Z D. Balasz., Burek Paulina, Burek Stanisław, Buriańska Anastazja, Buriańska Cecylia, Buriańska Elżbieta, Buriańska Emma, Buriańska Genowefa, Buriańska Hermina, Buriańska Luiza, Buriańska Maria, Buriańska Wiktoria, Buriański Alojzy, Buriański Antoni, Buriański Jan, Byczek Alojzy,

BONK EMANUEL,
Więzień w KL Buchenwald.
Urodzony 26.01.1892 r., mieszkaniec Szczygłowic pow. rybnicki. Były powstaniec - uczestnik powstań śląskich, członek Związku Powstańców Śląskich, uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r. Aresztowany 3.09.1939 r. i przetransportowany do KL Buchenwald, gdzie zginął 5.10.1939 r. Brak jest innych informacji o tym więźniu.
Bibliografia: L. Musiolik "Od Związku Powstańców Śląskich do Związku Kombatantów RP", s. 36.

BONK ROMAN,
Więzień w KL Auschwitz.
Urodzony 13.02.1911 r. w Knurowie pow. rybnicki, syn Franciszka i Anny z d. Lisso, mieszkaniec Knurowa. Aresztowany przez gestapo w drugim roku okupacji hitlerowskiej, przekazany do KL Auschwitz gdzie zginął 30.08.1942 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 26118/1942 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 20:45, określenie przyczyny zgonu to "Nierenentzündung" (zapalenie nerek).
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 1120; PMA-B "Księga zgonów", t. 18, s. 618, nr id. 24507.

BOREK LUDWIK,
Więzień obozu - brak informacji dot. miejsca.
Gdy rozpoczęły się jego tragiczne okupacyjne przeżycia, miał 43 lata, mieszkaniec Rybnika-Ligoty. Aresztowany w pierwszych tygodniach okupacji hitlerowskiej i przekazany do obozu koncentracyjnego gdzie zginął - brak jest informacji o nazwie obozu w jakim przebywał.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza; W zachowanych dokumentach PMA-B oraz w kartotece więźniów byłego KL Mauthausen nie figuruje.

BORKOWSKI LUDWIK,
Więzień w KL Auschwitz nr 7545.
Urodzony 6.08.1901 r., mieszkaniec Żor pow. rybnicki. Starszy ogniomistrz, szef 11 baterii specjalnej 23 pułku artylerii lekkiej. Za zasługi bojowe podczas kampanii wrześniowej został odznaczony Krzyżem Walecznych. Zaangażowany był od pierwszych dni okupacji hitlerowskiej w działalność konspiracyjną - w ruchu oporu. Aresztowany 13.07.1940 r., przewieziony do KL Auschwitz i zarejestrowany 18.12.1940 r. jako więzień nr 7545. Zginął w tym obozie.
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 64; Zbiory J. Delowicza.

BRACHMAN FRANCISZEK,
Więzień KL Buchenwald, w KL Mauthausen-Gusen, w KL Dachau.
Urodzony 8.09.1894 r. w Radlinie, mieszkaniec Radlina pow. rybnicki. Od 1911 r. pracownik Zakładów Koksochemicznych "Radlin". Członek POW Górnego Ślaska, powstaniec - uczestnik powstań śląskich. Aresztowany już w pierwszych dniach okupacji tj. 9.09.1939 r. i przewieziony do Rybnika, a stamtąd do KL Buchenwald. Następnie, przeniesiony do KL Mauthausen-Gusen i dalej do KL Dachau. Zwolniony z obozu 1.02.1945 r. jako inwalida. Po zakończeniu okupacji w 1945 r. pracował ponownie w koksowni, a od lipca 1946 do 1950 r. zastępca dyrektora d/s. administracyjnych Zakładów Koksowniczych w Radlinie. Od 31.12.1961 r. emeryt. Odznaczony: Śląskim Krzyżem Powstańczym, Gwiazdą Górnośląską, Złotym Krzyżem Zasługi i Sztandarem Pracy II klasy.
Bibliografia: L. Musiolik "Od Związku Powstańców Śląskich do Związku Kombatantów RP", s. 37; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 23-24; W kartotece więźniów byłego KL Mauthausen nie figuruje.

BRACHMAN KONRAD,
Więzień więzienia w Sosnowcu, w KL Auschwitz nr 1269.
Urodzony 16.11.1909 r. w Chwałowicach k.Rybnika, mieszkaniec tejże miejscowości. Harcmistrz, nauczyciel. Aresztowany w początkowym okresie trwania okupacji hitlerowskiej tj. 11.04.1940 r. i przekazany wpierw do więzienia policyjnego w Sosnowcu a stamtąd do KL Auschwitz gdzie zarejestrowany był 27.06.1940 r. jako więzień nr 1269. Zwolniony z obozu 2.07.1942 r.
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 36; Zbiory J. Delowicza; W zachowanych dokumentach PMA-B nie figuruje.

BRACHMAN WINCENTY,
Więziony na terenie Niemiec.
Urodzony 23.11.1889 r., mieszkaniec Chwałęcic pow. rybnicki - wójt w tej miejscowości. Członek POW Górnego Śląska, były powstaniec - uczestnik powstań śląskich. W okresie okupacji hitlerowskiej została wywieziony na teren Niemiec i tam zginął. Brak dokładniejszych informacji.
Bibliografia: L. Musiolik "Od Związku Powstańców Śląskich do Związku Kombatantów RP", s. 37; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 24.

BRACHMAŃSKI LUDWIK,
Więziony w więzieniu w Pszczynie, w Rybniku, w KL Oranienburg.
Urodzony 2.05.1901 r. w Bziu k.Jastrzębia Zdroju pow. rybnicki. Był pracownikiem Urzędu Okręgowego w Pawłowicach od 1927 r. do wybuchu drugiej wojny światowej. Brał udział w trzecim powstaniu śląskim. W 1932 r. ożenił się w Golasowicach. Przed przewidywanym wejściem wojsk hitlerowskiej do Polski był ewakuowany na wschód. Wrócił do Golasowic 8.09.1939 r. a już następnego dnia został aresztowany. Przebywał w więzieniu w Pszczynie, potem w Rybniku, a stamtąd przetransportowano go do KL Oranienburg. Skuteczne starania żony spowodowały, że 16.03.1941 r. został zwolniony z obozu. Po rekonwalescencji zgłosił się do pracy, ale gdy zorientował się, że działania na froncie wschodnim przybliżają wyzwolenie kraju - postanowił się ukrywać i nie podejmował wyznaczonej mu pracy przymusowej. Policja otrzymała jednak donos o miejscu jego ukrywania się i dnia 31.01.1945 r. przyszła do domu w którym według wskazówek przebywał. Ponieważ żony nie było w domu, a na wezwanie policjanta nikt drzwi nie chciał otworzyć - policjant oddał z pistoletu strzał w zamek drzwi. Strzał okazał się tragiczny w skutkach, gdyż Brachmański stojący za drzwiami, został raniony ze skutkiem śmiertelnym.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją siostry - Elżbiety Brachmańskiej), skor. 5.

BRACHMAŃSKI WIKTOR
Więzień więzienia w Rybniku, w KL Dachau nr 7327.
Urodzony 17.10.1892 r. w Radlinie Dolnym pow. rybnicki. Po ukończeniu niemieckiej szkoły powszechnej, uczył się w Rydułtowach zawodu krawca. W pierwszej wojnie światowej przymuszony do służby w niemieckim wojsku. Po wojnie wrócił do Radlina i prowadził własny warsztat krawiecki. Gdy decydowały się losy Górnego Śląska, jednoznacznie opowiadał się za przyłączeniem Śląska do Polski. Był aktywnym członkiem Towarzystwa Śpiewaczego "Jadwiga", założył Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" i pełnił w nim funkcję naczelnika oraz instruktora. W marcu 1919 r. wstąpił do POW Górnego Śląska i prowadził agitację by pozyskiwać dla tej organizacji kolejnych aktywnych członków. Z grupą POW uczestniczył w wielkiej manifestacji, dotyczącej polskości ziemi górnośląskiej, jaka miała miejsce w Rybniku dnia 1.05.1919 r. Brał udział w pierwszym powstaniu śląskim, jako dowódca plutonu POW. W drugim powstaniu 19.08.1920 r. był dowódcą jednego z dwóch plutonów kompanii radlińskiej maszerującej na Wodzisław Śl. - zajmując go bez walki. Brał udział w akcji plebiscytowej. Od 3.05.1921 r. uczestniczył w trzecim powstaniu pełniąc funkcję z-cy dowódcy Baonu. Po ostatnim powstaniu, pełnił służbę w straży gminnej Radlina do czerwca 1922 r., a następnie do drugiej wojny światowej prowadził własny warsztat krawiecki w Wodzisławiu. Należał do Związku Powstańców Śląskich. W okresie okupacji hitlerowskiej, za tak aktywną działalność propolską został aresztowany 2.05.1940 r. i przekazany do więzienia w Rybniku, a stamtąd przetransportowano go do KL Dachau, gdzie był więźniem nr 7327, przebywał na bloku BL 18/4. Został zwolniony z obozu w sierpniu 1942 r. Po powrocie do domu, otrzymał nakaz pracy w zakładzie krawieckim w Raciborzu gdzie pracował do końca wojny. Zmarł 7.11.1969 r. Posiadał odznaczenia: Krzyż Walecznych, Medal Niepodległości, Gwiazdę Górnośląską, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją żony Małgorzaty Brachmańskiej, brata Augustyna Brachmańskiego), skor. 6.

BRACHMAŃSKI WŁADYSŁAW,
Więzień więzienia w Rybniku, w Mysłowicach, w KL Auschwitz nr 47691
Urodzony 11.05.1914 r. w Radlinie, syn Mateusza i Barbary z d. Duda. Od 1927 r. mieszkał w Wielopolu - dzielnica Rybnika. Po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczął naukę w rybnickim gimnazjum i zdał maturę w 1934 r. Następnie, uczęszczał do szkoły pedagogicznej w Katowicach, ale po roku ze względu na wybuch wojny przerwał dalszą naukę. Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r. w stopniu podchorążego piechoty. Po powrocie z kampanii wrześniowej, podjął pracę w miejscowej cegielni jako pracownik fizyczny. Był jednak dyskryminowany - "za manifestowanie polskości". Wielki patriota, od pierwszych dni okupacji hitlerowskiej zaangażował się w działalność konspiracyjną. Kolportował drukowane w podziemiu polskie gazetki, ulotki, i rozprowadzał je między zaufane polskie rodziny. Wraz z kolegami zdobył nielegalnie radio co umożliwiało mu wykonywanie nasłuchu polskojęzycznych audycji i rozpowszechnianie tych wiadomości wśród znajomych. Od dłuższego czasu był jednak obserwowany przez gestapo i 13.06.1942 r. aresztowany. Wpierw przetrzymywany był w wiezieniu w Rybniku, a następnie w więzieniu śledczym (Ersatzpolizeigefängnis) w Mysłowicach. Po śledztwie, przekazano go 17.07.1942 r. do KL Auschwitz i zarejestrowano jako więzńia nr 47691. Cierpienia zadane podczas śledztwa w Mysłowicach miały tak daleko idące skutki, że zmarł w obozie 24.08.1942 r. Według aktu zgonu nr 21823/1942 śmierć nastąpiła o godz. 17:10, określenie przyczyny zgonu akuter Magendarmkatarrh (ostry katar/nieżyt żołądkowo jelitowy).
Bibliografia: "Księga Pamiątkowa Państwowego Gimnazjum i Liceim w Rybniku 1922-1947", 1947 r. s. 12; "Rybnik. Zarys dziejów miasta od czasów najdawniejszych do 1980 roku", Katowice 1986, s. 241; A. Mrowiec, "Z dziejów okupacji hitlerowskiej w rybnickiem", Katowice 1958, s. 23; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 24; Ks. K. Szweda "Ponieśli swój krzyż", Poznań 1989, s. 95; "Ziemia rybnicko-wodzisławska", pod red. J. Ligenzy, Katowice 1970, s. 195, 272, 275; I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 198; I. Libura "Z dziejów domowych powiatu - gawęda o ziemi rybnickiej", Opole 1984, s. 381; PMA-B "Księga zgonów", t. 15, s. 821, nr id. 20263.

BRAŃCZYK TEODOR,
Więziony - brak informacji dotycz. miejsca.
Mieszkaniec Baranowic pow. rybnicki, syn Wiktorii Zielonka z pierwszego małżeństwa. W okresie okupacji hitlerowskiej od 1942 r. był bardzo aktywnym członkiem organizacji konspiracyjnej ZWZ/AK. Aresztowany przez gestapo za przynależność do ruchu oporu, był więziony i torturowany podczas przesłuchań. Zmarł zamęczony w więzieniu.
Bibliografia: J. Delowicz "Żory - ludzie i wydarzenia", rok 1999, s. 97-98.

BRAUN RÓŻA z d. ERNST,
Więźniarka w KL Auschwitz.
Urodzona 27.02.1902 r. w Rydułtowach pow. rybnicki, córka Antoniego i Anny z d. Heilich. W okresie okupacji hitlerowskiej zamieszkała w Bernau k.Berlina. Tam została aresztowana, a następnie przetransportowana do KL Auschwitz gdzie zginęła 27.07.1943 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 25807/1943 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarła o godz. 11:00, określenie przyczyny zgonu to "Herzmuskelschwäche bei Fleckfieber" (niewydolność mięśnia sercowego przy tyfusie plamistym).
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 1156; PMA-B "Księga zgonów", t. 18, s. 299, nr id. 59222.

BRUECKNER STANISŁAW,
Więzień w KL Dachau.
Mieszkaniec Rydułtów pow. rybnicki. Aresztowany w pierwszych tygodniach okupacji hitlerowskiej i przekazany do KL Dachau. Brak jest innych informacji o tym więźniu ponad to, że mimo ciężkich warunków jakie panowały w obozie, przeżył i odzyskał wolność.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

BRYŁKA JAN,
Więzień więzienia w Raciborzu, w Opolu, w KL Auschwitz nr 21824.
Urodzony 12.12.1878 r. w Gorzycach pow. raciborski, syn Józefa i Marianny z d. Kutscha. Był górnikiem. W wieku osiemnastu lat wyemigrował za granicę do Westfalii. W 1910 r. powrócił z rodziną na stałe do Gorzyc (w Gorzycach - się ożenił). Pracował w kopalniach w Pszowie, Radlinie, Jankowicach. Już w Westfalii był aktywnym członkiem polskich organizacji kulturalno-oświatowych. Należał do Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół", na kursach uczył się pisać po polsku - wcześniej ukończył powszechną szkołę niemiecką. Brał udział w pierwszej wojnie światowej, a po wojnie gdy ważyły się losy Górnego Śląska stanął do walki agitacyjnej o przyłączenie Śląska do Polski. Niestrudzony organizator życia kulturalno-oświatowego i politycznego w Gorzycach, był współzałożycielem POW Górnego Śląska. W swojej stodole przechowywał broń dla trzeciego powstania śląskiego. Po ustaleniu granicy na Górnym Śląsku w 1922 r., nadal pracował w górnictwie i równocześnie udzielał się społecznie. Był radnym w gminie Gorzyce, członkiem Związku Powstańców Śląskich. Jako powstaniec, bardzo angażował się w akcje przeciw Niemcom w okresie powstań śląskich (między innymi odłączenie miejscowości Bukowa nad Odrą spod administrowania niemieckiego). W 1932 r. przeszedł na rentę. W okresie okupacji hitlerowskiej miejscowi renegaci pamiętali jego walkę o polskość więc w sierpniu 1940 r. wezwany został na gestapo w Raciborzu i aresztowany. Wpierw przebywał w więzieniu w Raciborzu, następnie w Opolu, a stamtąd przekazany został do KL Auschwitz gdzie zarejestrowany był 17.10.1941 r. jako więzień nr 21824. Zginął 5.01.1942 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 66/1942 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 8:20, określenie przyczyny zgonu to "Altersschwäche" (uwiąd starczy).
Bibliografia: I. Libura "Z dziejów domowych powiatu - gawęda o ziemi rybnickiej", Opole 1984, s. 273; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 26; PMA-B "Księga zgonów", t. 1, s. 66, nr id. 1698; Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją syna - Wilhelma Bryłki), skor. 8.

BRZEZEK JAN,
Więzień więzienia w Pszczynie, w KL Buchenwald, w KL Mauthausen.
Urodzony 18.12.1891 r. w Ruptawie k.Jastrzębia Zdroju, mieszkaniec miejscowości Bzie k.Wodzisławia Śl. Rolnik. Przez długi okres - do wybuchu drugiej wojny światowej, naczelnik gminy w Bziu Dolnym, a także przewodniczący miejscowego Komitetu Elektryfikacyjnego w latach 1933-1934. Był członkiem Polskiego Związku Ewangelików, członkiem Zarządu Kresów Zachodnich. Gdy miejscowi Niemcy przed wybuchem drugiej wojny światowej zawłaszczali coraz więcej praw dla siebie, oficjalnie się temu przeciwstawiał. Zaraz więc na początku okupacji hitlerowskiej tj. 8.09.1939 r. został aresztowany jako wróg narodu niemieckiego. Odwieziony do więzienia w Pszczynie, a stamtąd do KL Buchenwald. W marcu 1940 r. przeniesiony do KL Mauthausen gdzie w kilka tygodni od osadzenia w obozie, zmarł z wycieńczenia 11.04.1940 r.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją wdowy Marii Brzezek i jej córki Berty Rudzkiej z d. Brzezek), skor. 5; W ocalałej kartotece więźniów byłego KL Mauthausen nie figuruje.

BRZOZA JÓZEF,
Więzień w KL Buchenwald, w KL Mauthausen-Gusen.
Urodzony 7.04.1911 r. w Borbeck k.Essen - Westfalia. Po pierwszej wojnie światowej w 1919 r. powrócił z rodzicami (którzy wyjechali tam za pracą) na Górny Śląsk i brał udział w walkach w trzech powstaniach. Od 1925-1930 r. uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w Pszczynie i przez krótki okres był nauczycielem w Lędzinach, a następnie w Bieruniu aż do 1939 r. W latach 1932-1934 studiował w Instytucie Pedagogicznym w Katowicach. Pracując w Bieruniu, prowadził półwojskową organizację "Strzelec", a tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej często występował z patriotycznymi przemówieniami potępiającymi ekspansyjną politykę Niemiec hitlerowskich. Przed 1.09.1939 r. uchodził na wschód pod granicę rumuńską, skąd wrócił do Skrbeńska w połowie września 1939 r. Został aresztowany 28.09.1939 r. i przekazany do KL Buchenwald. Wiosną 1940 r. przeniesiono go do KL Mauthausen-Gusen. Tam ciężko zachorował i byłby umarł, lecz dzięki skutecznym staraniom żony, doczekał się 20.07.1942 r. łaski zwolnienia z obozu. Przybył do domu ważąc 37 kg. Po dwóch miesiącach rekonwalescencji, podjął pracę w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu gdyż tam został wysłany przez Arbeitsamt do przymusowej pracy. W styczniu 1945 r. przyjechał na urlop do domu ponieważ coraz głośniej mówiono o zbliżającej się Armii Czerwonej, został więc w domu i ukrywał się do czasu wyzwolenia Wodzisławia Śl. Po wojnie, był kierownikiem szkoły w Skrbeńska i tam pracował do końca swojego życia. Od 1946-1951 studiował zaocznie na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie - kończąc studia humanistyczne. Wykorzystywał bogatą wiedzę teoretyczną i spore doświadczenie pedagogiczne w pracy zawodowej jak i społecznej, której z wielkim zaangażowaniem się poświęcił. Pracował w Wojewódzkim Ośrodku Doskonalenia Kadr Oświatowych w Katowicach, i pełnił wiele innych funkcji społeczno-kulturalnych. Przez pewien czas był dyrygentem chóru mieszanego w Skrbeńsku k.Jastrzębia, a także radnym rady powiatowej w Wodzisławiu Śl. - przez kilka lat. Zmarł po dwóch zawałach serca 13.11.1971 r.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją żony - Aureli Brzozy), skor. 4; W ocalałej kartotece więźniów byłego KL Mauthausen nie figuruje.

BUCHALIK AGNIESZKA,
Więźniarka w KL Auschwitz.
Urodzona 29.12.1927 r. w Boguszowicach k.Rybnika, córka Anny. Zamieszkała w Zabrzegu k.Czechowic. Aresztowana w okresie okupacji hitlerowskiej i przekazana do KL Auschwitz gdzie zginęła 22.03.1943 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 16426/1943 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarła o godz. 11:15, określenie przyczyny zgonu to "Angina phlegmonosa" (ropna angina).
Bibliografia: PMA-B "Księga zgonów", t. 11, s. 1398, nr id. 52921.

BUCHALIK ERNEST,
Więzień więzienia w Mysłowicach, w KL Auschwitz nr 47692.
Urodzony 7.09.1925 r. w Gotartowicach k.Rybnika, syn Wilhelma i Franciszki z d. Dziwoki, mieszkaniec Gotartowic. Harcerz XIII Drużyny Harcerzy im. Witolda Regera w Gotartowicach. W okresie okupacji hitlerowskiej zaangażowany w działalność organizacji konspiracyjnej - Polskiej Tajnej Organizacji Powstańczej. Był kolporterem gazetki konspiracyjnej "Zew Wolności". Niestety, PTOP została zdekonspirowana, a jej członkowie aresztowani - między innymi Ernest. Po aresztowaniu w nocy z dnia 22 na 23.05.1942 r., przekazany do więzienia śledczego (Ersatzpolizeigefängnis) w Mysłowicach, a stamtąd do KL Auschwitz i zarejestrowany 17.07.1942 r. w obozowej ewidencji jako więzień nr 47692. Na podstawie decyzji policyjnego sądu doraźnego zginął dnia 5.09.1942 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 28174/1942 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 9:20, określenie przyczyny zgonu to "Herzschwäche bei Darmkatarrh" (niewydolność serca przy nieżycie jelit).
Bibliografia: A. Mrowiec "Z dziejów okupacji hitlerowskiej w rybnickiem", Katowice 1958, s. 24; I. Libura "Z dziejów domowych powiatu - gawęda o ziemi rybnickiej", Opole 1984, s. 309; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 27; I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 198, 659; PMA-B "Księga zgonów", t. 19, s. 1118, nr id. 26504.

BUCHALIK FRANCISZKA z d. DZIWOKI,
Więźniarka więzienia w Mysłowicach, w KL Auschwitz nr 19714.
Urodzona 22.01.1900 r. w Gotartowicach k.Rybnika, córka Franciszka i Joanny z d. Steuer. Działaczka Koła Przyjaciół Harcerstwa w Gotartowicach. Od początku okupacji hitlerowskiej zaangażowała się w działalność konspiracyjną w szeregach PTOP. W wyniku częściowego rozpracowania struktur organizacji przez gestapo, została aresztowana i przewieziona do więzienia śledczego (Ersatzpolizeigefängnis) w Mysłowicach, a po śledztwie przekazana 15.09.1942 r. do KL Auschwitz, gdzie zarejestrowano ją jako więźniarkę nr 19714. Zginęła w tym obozie 16.10.1942 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 36288/1942 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarła o godz. 9:55, określenie przyczyny zgonu to "akuter Magendarmkatarrh" (ostry katar/nieżyt żołądkowo jelitowy).
Bibliografia: L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 27; I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 503; I. Libura "Z dziejów domowych powiatu - gawęda o ziemi rybnickiej", Opole 1984, s. 309; PMA-B "Księga zgonów", t. 25, s. 286, nr id. 34398.

BUCHALIK FRANCISZEK,
Więzień w KL Auschwitz.
Urodzony 15.07.1922 r. w Gotartowicach k.Rybnika (brat Ernesta), syn Wilhelma i Franciszki z d. Dziwoki. Po ukończeniu szkoły powszechnej, pracował u gospodarza w Szczejkowicach. Harcerz XIII Drużyny Harcerzy im. Witolda Regera w Gotartowicach. W czasie okupacji hitlerowskiej pracował przy budowaniu fabryk zbrojeniowych nad Kanałem Gliwickim, działając równocześnie w ruchu oporu. Współorganizował PTOP w Gotartowicach - zastępca dowódcy, był odpowiedzialny za dywersję. W wyniku częściowego rozpracowania struktur organizacji przez gestapo, aresztowany 23.05.1942 r. i więziony przez kilka dni w KL Auschwitz, a następnie powieszony 27.07.1942 r. w egzekucji publicznej w Gotartowicach.
Bibliografia: L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 27; "Rybnik. Zarys dziejów miasta od czasów najdawniejszych do 1980 roku", Katowice 1986, s. 241, 242; A. Mrowiec "Z dziejów okupacji hitlerowskiej w rybnickiem", Katowice 1958, s. 24; I. Libura "Z dziejów domowych powiatu - gawęda o ziemi rybnickiej", Opole 1984, s. 309-313; "Ziemia rybnicko-wodzisławska", pod red. J. Ligenzy, Katowice 1970, s. 195, 272, 273; J. Klistała "Działacze rybnickiego ZWZ/AK w obozach koncentracyjnych", Bielsko-Biała 2002, s. 16, 149.

BUCHALIK JÓZEF,
Więzień w KL Auschwitz nr 47693
Urodzony 4.07.1894 r. w Gotartowicach k.Rybnika, syn Franciszka i Joanny z d. Sobik. Aresztowany w okresie okupacji hitlerowskiej, jako podejrzany o wspomaganie ruchu oporu. Przetransportowany do więzienia śledczego (Ersatzpolizeigefängnis) w Mysłowicach, a po śledztwie przekazany do KL Auschwitz, gdzie zarejestrowany został 17.07.1942 r. w obozowej ewidencji jako więzień nr 47693. Zginął w tym obozie 5.09.1942 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 28126/1942 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 20:35, określenie przyczyny zgonu to "Herzwassersucht" (puchlina wodna serca).
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 198, 659; PMA-B "Księga zgonów", t. 19, s. 1070, nr id. 26456.

BUCHALIK PAWEŁ,
Więzień w KL Auschwitz.
Urodzony 8.09.1922 r. w Gotartowicach k.Rybnika, syn Józefa i Marii z d. Reclik. Harcerz XIII Drużyny Harcerzy im. Witolda Regera w Gotartowicach - zastępowy. Od początku okupacji hitlerowskiej działał w ruchu oporu w sztabie kierowniczym PTOP, kierował akcją pomocy dla rodzin uwięzionych Polaków (zasiłki pieniężne, karty żywnościowe i odzieżowe - zdobywane nielegalnie w urzędach). W wyniku częściowego rozpracowania struktur organizacji przez gestapo, aresztowany w nocy z dnia 22 na 23.05.1942 r., przetransportowany był do KL Auschwitz. Dnia 27.07.1942 r. przewieziony został do Gotartowic i tam powieszony w publicznej egzekucji.
Bibliografia: L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 27; "Rybnik. Zarys dziejów miasta od czasów najdawniejszych do 1980 roku", red. J. Walczak, Katowice 1986, s. 241, 242; A. Mrowiec "Z dziejów okupacji hitlerowskiej w rybnickiem", Katowice 1958, s. 24; I. Libura "Z dziejów domowych powiatu - gawęda o ziemi rybnickiej", Opole 1984, s. 309-313; "Ziemia rybnicko-wodzisławska", pod red. J. Ligenzy, Katowice 1970, s. 273; J. Klistała "Działacze rybnickiego ZWZ/AK w obozach koncentracyjnych", Bielsko-Biała 2002, s. 16.

BUCHALIK WIKTOR,
Więzień w KL Auschwitz nr 156727, w KL Mauthausen nr 116602.
Urodzony 19.10.1898 r. w Czuchowie k.Dębieńska pow. rybnicki. Aresztowany w drugiej połowie 1943 r. przekazany został najprawdopodobniej wpierw do więzienia śledczego (Ersatzpolizeigefängnis) w Mysłowicach, a po śledztwie przesłany do KL Auschwitz i zarejestrowany 8.10.1943 r. w obozowej ewidencji jako więzień nr 156727. W styczniu 1945 r. uczestniczył w "marszu śmierci" z Oświęcimia do Wodzisławia Śl., a stamtąd w transporcie zbiorowym otwartymi wagonami towarowymi wywieziony do KL Mauthausen, gdzie zarejestrowany został jako więzień numer obozowy 116602. Mimo ciężkich warunków jakie panowały w obozie przeżył i doczekał się wyzwolenia przez wojska amerykańskie w dniu 5.05.1945 r.
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 411.

BUCHALIK WILHELM,
Więzień więzienia w Bydgoszczy.
Urodzony 25.12.1897 r. w Gotartowicach k.Rybnika, mieszkaniec tejże miejscowości, ojciec Franciszka i Pawła. Członek POW Górnego Śląska, były powstaniec - uczestnik trzech powstań śląskich i działacz ze strony Polski w agitacji plebiscytowej. Został aresztowany w kilka dni po wkroczeniu wojsk hitlerowskich na ziemię rybnicką tj. we wrześniu 1939 r. i wywieziony do więzienia w Bydgoszczy. Tam, na wieść o publicznej egzekucji synów, zmarł na atak serca 27.10.1942 r.
Bibliografia: M. Brzost "Rybnicki Inspektorat Armii Krajowej", Katowice 1995, s. 34; L. Musiolik "Od Związku Powstańców Śląskich do Związku Kombatantów RP", s. 37; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 28.

BUCHTA MARIA z d. KUMOR,
Więźniarka w KL Auschwitz.
Urodzona 29.01.1897 r. w Katowicach-Zachód, córka Jana i Franciszki z d. Nowrotek. Mieszkanka Czerwionki k.Rybnika. Aresztowana w okresie okupacji, przekazana została do KL Auschwitz gdzie zginęła 26.11.1943 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 32881/1943 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarła o godz. 12:15, określenie przyczyny zgonu to "akuter Magendarmkatarrh" (ostry nieżyt/katar żołądka i jelit).
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 1156; PMA-B "Księga zgonów", t. 22 s. 1281, nr id. 63156.


BUDNY JÓZEF,
Więzień w KL Oranienburg.
Urodzony 13.03.1889 r. w Zabrzu, mieszkaniec Chwałowic k.Rybnika. Ukończył gimnazjum w Pszczynie, następnie studiował w Wyższej Szkole Handlowej we Wrocławiu. W 1918 r. organizował pierwsze wojskowe komórki konspiracyjne w pow. rybnickim. Członek POW Górnego Śląska, powstaniec - uczestnik trzech powstań śląskich, były dowódca baonu w powstaniach śląskich. Członek Związku Powstańców Śląskich, działacz plebiscytowy. W okresie 1921-1925 sędzia grodzki w Rybniku. Brał udział w kampanii wrześniowej w mundurze dowódcy Baonu powstańców śląskich, a gdy wracał w tym mundurze - po rozgromieniu wojska polskiego przez hitlerowców 3.10.1039 r., został w Pszczynie aresztowany. Z Pszczyny przetransportowano go do więzienia w Rybniku, a po kilku dniach do KL Oranienburg gdzie zginął 2.07.1940 r.
Bibliografia: L. Musiolik "Od Związku Powstańców Śląskich do Związku Kombatantów RP", s. 37; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 28; Zbiory J. Delowicza.

BUGLA EMIL,
Więzień w KL Auschwitz nr 3752.
Urodzony 18.08.1892 r. w Lubomi k.Wodzisławia Śl. pow. rybnicki, syn Antoniego i Anastazji z d. Moskała. Z zawodu był ślusarzem. Mieszkał w Pszowie pow. Rybnik. Brał udział w pierwszej wojnie światowej, a po wojnie powrócił do pracy jako górnik w kop. "Anna" (gdzie pracował przed wojną). Był wielkim orędownikiem walki o przynależność Górnego Śląska do Polski. Wstąpił do POW Górnego Śląska, brał udział w drugim i trzecim powstaniu i w akcji plebiscytowej. W trzecim powstaniu od 2.05.1921 r. do 31.05.1921 r. służył w I kompanii I Baonu 5 rybnickiego pp., a następnie wstąpił do 14 pp. do III kompanii i służył w niej do 30.06.1921 r. Po przyłączeniu Górnego Śląska do Polski w 1922 r. pracował nadal w kop. "Anna" - aż do wybuchu drugiej wojny światowej. W tym też okresie był czynnym członkiem Związku Powstańców Śląskich, biorąc udział w akcjach na rzecz obrony polskości, a przeciw miejscowym zgermanizowanym organizacjom i zwolennikom Hitlera. Był członkiem obrony narodowej w Pszowie, natomiast na kilka dni przed wybuchem drugiej wojny światowej pełnił służbę na pograniczu polsko-niemieckim pod Lyskami - Suminą - Zwonowicami. Już pierwszego dnia okupacji przyszła po niego niemiecka policja w asyście miejscowych renegatów. Przesłuchiwany był za udział w walce o Suminę i oskarżony o ukrycie broni w lesie. Wprawdzie po przesłuchaniach wypuszczono go do domu, ale został zwolniony z kopalni, gdyż jak mu oświadczono: " ... dla Polaków pracy na kopalni nie ma". Aby jakoś utrzymać rodzinę, pracował dorywczo jako ślusarz. W czerwcu 1940 r. zawezwany został na gestapo do Rybnika i aresztowany. Przebywał w więzieniu rybnickim przez trzy miesiące, a następnie przekazany do KL Auschwitz, gdzie dnia 6.09.1940 r. zarejestrowano go jako więźnia nr 3752. Zginął 2.10.1942 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 34047/1942 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 8:00, określenie przyczyny zgonu to "Fleckfieber" (tyfus plamisty).
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 47; PMA-B "Księga zgonów", t. 23, s. 1013, nr id. 32206; Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją żony - Marty Bugla i jej córki Marii Mazur z d. Bugla), skor. 10.

BUGLA JAN,
Więzień więzienia w Rybniku, w KL Auschwitz nr 109277, w KL Mauthausen.
Urodzony 20.03.1891 r., mieszkaniec Syryni k.Wodzisławia Śl. Pracował jako górnik. Członek POW Górnego Śląska, powstaniec - uczestnik drugiego i trzeciego powstania śląskiego. Został aresztowany w pierwszych dniach okupacji hitlerowskiej przez osiem tygodni więziony był w Rybniku. Po zwolnieniu z aresztu, ponownie zatrzymany 13.03.1943 r. i przekazany do więzieniu w Raciborzu, a stamtąd 19.03.1943 r. przeniesiony do KL Auschwitz gdzie zarejestrowano go jako więźnia nr 109277. Dnia 14.04.1943 r. przewieziony do KL Mauthausen. W tym ostatnim obozie doczekał się wyzwolenia przez wojskie amerykańskie i wrócił do rodzinnej miejscowości. Na skutek doznanego wycieńczenia organizmu, zmarł 10.03.1948 r.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

BUHL MAKSYMILIAN,
Więzień więzienia w Rybniku, w Katowicach, w KL Dachau, w KL Mauthausen-Gusen.
Urodzony 11.10.1902 r. w Suchym Borze pow. opolski, mieszkaniec Zebrzydowic k.Rybnika. Po ukończeniu szkoły powszechnej, kontynuował naukę w seminarium nauczycielskim w Bydgoszczy. Pracę jako nauczyciel rozpoczął w szkole w Bielszowicach. Od 1.9.1930 r. był kierownikiem szkoły w Zebrzydowicach pow. rybnicki i pełnił tę funkcję do wybuchu wojny - będąc jednocześnie organizatorem życia kulturalnego w tej miejscowości. Został aresztowany 1.05.1940 r. - wpierw więziony w Rybniku a następnie w Katowicach, skąd wywieziono go do KL Dachau, później zaś do KL Mauthausen-Gusen, gdzie zginął w styczniu 1941 r. Brak jest innych informacji o tym więźniu.
Bibliografia: L. Musiolik "Śląscy patroni rybnickich ulic", Wyd. 1994 r.; L. Musiolik "Od Związku Powstańców Śląskich do Związku Kombatantów RP", s. 37, S. Kędra i A. Szefer "Nauczyciele śląscy polegli i zamordowani w latach hitlerowskiej okupacji - Księga Pamiątkowa", Katowice 1971 r. s. 37; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 28; Zbiory J. Delowicza; W ocalałej kartotece więźniów byłego KL Mauthausen nie figuruje.

BUŁA JÓZEF,
Więzień więzienia w Łambinowicach, w KL Mauthausen.
Urodzony w 1892 r. w Rydułtowach pow. rybnicki. Członek patriotycznego Towarzystwa "Eleusis". Były powstaniec - uczestnik powstań śląskich. Służył w latach 1914-1918 w wojsku niemieckim i awansował do stopnia sierżanta. Przed pierwszym powstaniem śląskim, był szefem sztabu w Dowództwie Głównym POW Górnego Śląska. W okresie pierwszego powstania śląskiego został aresztowany i więziony w obozie Neuhammer (Świętoszów), lecz zbiegł z tego więzienia i przedostawszy się na teren poznański tam się przez jakiś czas ukrywał. Po powrocie na Śląsk działacz plebiscytowy i uczestnik trzeciego powstania śląskiego. W okresie międzywojennym mieszkał w Rybniku i zajmował się handlem. Podczas okupacji hitlerowskiej został aresztowany 1.04.1940 roku i przekazany do KL Mauthausen, gdzie zmarł po kilku miesiącach na skutek wycieńczenia z głodu i chorób.
Bibliografia: I. Libura "Z dziejów domowych powiatu - gawęda o ziemi rybnickiej", Opole 1984, s. 221-222; L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 29; W ocalałej kartotece więźniów byłego KL Mauthausen nie figuruje.

BUŁA JULIUSZ,
Więzień w KL Buchenwald.
Mieszkaniec Rydułtów pow. rybnicki. Aresztowany w pierwszych tygodniach okupacji hitlerowskiej i przekazany do KL Buchenwald. Brak jest innych informacji o tym więźniu ponad to, że mimo ciężkich warunków jakie panowały w obozie, przeżył i odzyskał wolność.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

BURDA BRONISŁAW,
Więzień więzienia w Norymberdze, w KL Auschwitz nr 25995.
Urodzony 19.02.1900 r. w Bottrop - Westfalia, syn Franciszka i Franciszki z d. Cyran, mieszkaniec Bogunic pow. Rybnik. Aresztowany 1.09.1939 r. i przekazany do więzienia w Norymberdze gdzie przebywał do 22.10.1939 r. Następnie, przenoszony był do innych więzień na terenie Niemiec, aż w końcu przekazano go do KL Auschwitz gdzie zarejestrowany został 23.01.1942 r. w obozowej ewidencji jako więzień nr 25995. Zginął w tym obozie 4.03.1942 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 1920/1942 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 8:35, określenie przyczyny zgonu to "Myocardinsuffizienz" (zapalenie mięśnia sercowego).
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 149; PMA-B "Księga zgonów", t. 2, s. 418, nr id. 3550; Zbiory J. Delowicza.

BURDA ROBERT,
Więzień więzienia w Rybniku.
Mieszkaniec Lysek pow. rybnicki. Aresztowany w drugim roku okupacji hitlerowskiej 18.05.1940 r., przebywał w więzieniu w Rybniku, a po kilku dniach tj. 26.05.1940 r. zwolniono go - wypuszczono do domu.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza.

BUREK FRANCISZEK,
Więzień w KL Auschwitz.
Mieszkaniec Rydułtów pow. rybnicki. Były powstaniec - uczestnik powstań śląskich. Za walkę z Niemcami już w czasach zniewolenia Polski do 1920 r. (przed powstaniami) wciągnięty został w 1939 r. do "księgi gończej" Sonderfahndungsbuch Polen (strona zarejestrowania 17B) - przewidziany przez hitlerowców do likwidacji w pierwszej kolejności. Mimo przezorności i ukrywania się, został aresztowany już w pierwszych dniach okupacji hitlerowskiej i przekazany do KL Auschwitz. Zginął w tym obozie, lecz trudna jest do ustalenia data śmierci.
Bibliografia: I. Libura "Z dziejów domowych powiatu - gawęda o ziemi rybnickiej", Opole 1984, s. 274; A. Mrowiec "Z dziejów okupacji hitlerowskiej w rybnickiem", Katowice 1958, s. 30; Zbiory J. Delowicza.

BUREK PAULINA,
Więzień w KL Auschwitz.
Urodzona 27.11.1932 r. w Rydułtowach pow.rybnicki, córka Franciszka i Karoliny z d. Balasz. Aresztowana w okresie okupacji hitlerowskiej i przetransportowana została do KL Auschwitz i tam zginęła 10.08.1943 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 26595/1943 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarła o godz. 7:20, określenie przyczyny zgonu to "Kachexie bei Darmkatarrh" (wycieńczenie przy nieżycie/katarze jelit).
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 1156; PM KL Auschwitz-Birkenau "Księga zgonów", t. 18, s. 1083, nr id. 60006.

BUREK STANISŁAW,
Więzień więzienia w Raciborzu, w Zgorzelcu, w Rawiczu, w KL Buchenwald.
Urodzony 6.09.1893 r. w Lubomi k.Wodzisławia Śl. pow. rybnicki. W młodości pracował jako górnik w kop. "Anna" w Pszowie. Brał udział w pierwszej wojnie światowej i został ciężko ranny, skutkiem czego zwolniony był z wojska jako inwalida wojenny. Zaangażował się jednak w działalność związaną z agitacją na rzecz przyłączenia Górnego Śląska do Polski. Brał udział w trzech powstaniach śląskich i w agitacji plebiscytowej. Przed wybuchem drugiej wojny światowej - miejscowi zwolennicy polityki Hitlera przygotowywali się do wkroczenia wojsk hitlerowskich do Polski, Stanisław przeciwstawiał się takim fanatykom hitleryzmu. Gdy jednak doszło do okupacji Polski, owi renegaci przypomnieli sobie o nim. Został aresztowany 2.09.1939 r. i przewieziony do więzienia w Raciborzu, następnie do Zgorzelca, stamtąd do Rawicza i dalej do KL Buchenwald. Na skutek starań żony, zwolniono go z obozu we wrześniu 1941 r. Po powrocie do domu, gdy zameldował się w miejscowym posterunku policji, ponownie został aresztowany i odesłany do więzienia w Raciborzu. Miejscowi faszyści nie mogli mu darować przedwojennej walki z nimi, więc spowodowali owo ponowne aresztowanie. W więzieniu zaczął chorować i niestety zmarł 24.04.1942 r.
Bibliografia: Zbiory J. Delowicza (kserokopia z relacją zięcia - Augustyna Drobnego), skor. 7.

BURIAŃSKA ELŻBIETA,
Więźniarka w KL Auschwitz.
Urodzona 17.11.1932 r. w Gliwicach, córka Emmy Buriańskiej, mieszkanka Zawady k.Rybnika. Zabrana do KL Auschwitz prawdopodobnie razem z rodzicami i tam zginęła 10.10.1943 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 30171/1943 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarła o godz. 7:15, określenie przyczyny zgonu to "Darmkatarrh bei Körperschwäche" (nieżyt/katar jelit przy osłabieniu fizycznym).
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 1156; PMA-B "Księga zgonów", t. 21, s. 157, nr id. 96056.

BURIAŃSKA GENOWEFA,
Więźniarka w KL Auschwitz.
Urodzona 9.01.1938 r. w Wodzisławiu Śl., córka Anastazji Buriańskiej, mieszkanka Radlina pow. rybnicki. Zabrana do KL Auschwitz prawdopodobnie razem z rodzicami i tam zginęła 23.10.1943 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 31308/1943 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarła o godz. 11:30, określenie przyczyny zgonu to "Herzschwäche bei Lungenentzündung" (niewydolność serca przy zapaleniu płuc).
Bibliografia: PMA-B "Księga zgonów", t. 21, s. 1274, nr id. 61683.

BURIAŃSKA HERMINA,
Więźniarka w KL Auschwitz.
Urodzona 6.07.1903 r. w Raciborzu, córka Jana i Cecylii. Po aresztowaniu przetransportowana do KL Auschwitz gdzie zginęła 8.06.1943 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 22575/1943 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarła o godz. 9:00, określenie przyczyny zgonu to "Fleckfieber" (tyfus plamisty).
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 1156; PMA-B "Księga zgonów", t. 16, s. 69, nr id. 56031.

BURIAŃSKA LUIZA,
Więźniarka w KL Auschwitz.
Urodzona 23.02.1943 r. w Zawadzie w pow. rybnickim, córka Emmy Buriańskiej. Zbrana do KL Auschwitz prawdopodobnie razem z rodzicami i tam zginęła 10.05.1943 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 24654/1943 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarła o godz. 9:40, określenie przyczyny zgonu to "Darmkatarrh" (nieżyt/katar jelit).
Bibliografia: PMA-B "Księga zgonów", t. 17, s. 650, nr id. 58093.

BURIAŃSKA WIKTORIA,
Więźniarka w KL Auschwitz.
Urodzona W 1932 r. w Koźlu woj.opolskie, córka Emilii Buriańskiej, mieszkanka miejscowości Szeroka pow. rybnicki. Zabrana do KL Auschwitz prawdopodobnie razem z rodzicami i tam zginęła 16.06.1943 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 23046/1943 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarła o godz. 5:30, określenie przyczyny zgonu to "Darmkatarrh bei Körperschwäche" (nieżyt/katar jelit przy osłabieniu fizycznym).
Bibliografia: PMA-B "Księga zgonów", t. 16, s. 536, nr id. 56498.

BURIAŃSKI ALOJZY,
Więzień w KL Auschwitz.
Urodzony w 1883 r. w Gostyniu pow. pszczyński, syn Marii Buriańskiej, mieszkaniec Bełsznicy pow. Rybnik. Aresztowany w czasie okupacji hitlerowskiej przekazany został do KL Auschwitz gdzie zginął 10.11.1943 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 31907/1943 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 18:50, określenie przyczyny zgonu to "Herzwassersucht" (puchlina wodna serca).
Bibliografia: PMA-B "Księga zgonów", t. 22, s. 361, nr id. 62236.

BURIAŃSKI ANTONI,
Więzień w KL Auschwitz.
Urodzony 10.11.1937 r. w Turzy k.Wodzisławia Śl., syn Emmy Buriańskiej, mieszkaniec Zawady pow. rybnicki. Zabrany do KL Auschwitz prawdopodobnie razem z rodzicami i tam zginął 1.05.1943 r. Według wystawionego aktu zgonu nr 23276/1943 - potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 13:05, określenie przyczyny zgonu to "Pneumonia" (zapalenie płuc).
Bibliografia: PMA-B "Księga zgonów", t. 16, s. 764, nr id. 56726.

BYCZEK ALOJZY,
Więzień więzienia w Mysłowicach, w KL Auschwitz nr 169399, w KL Mauthausen nr 117609.
Urodzony 15.06.1911 r., mieszkaniec Rybnika. Od początku okupacji hitlerowskiej, angażował się w działalność organizacji konspiracyjnej ZWZ/AK. Aresztowany w czerwcu 1943 r., przewieziony został prawdopodobnie do więzienia śledczego (Ersatzpolizeigefängnis) w Mysłowicach, a następnie 17.12.1943 r. skazany na pobyt w KL Auschwitz i tam zarejestrowany w obozowej ewidencji jako więzień nr 169399. W styczniu 1945 r. uczestniczył w "marszu śmierci" z Oświęcimia do Wodzisławia Śl., a stamtąd w transporcie kolejowym otwartymi wagonami towarowymi wywieziony do KL Mauthausen gdzie został zarejestrowany jako więzień nr 117609. Mimo ciężkich warunków jakie panowały w obozie, przeżył i doczekał wyzwolenia obozu przez aliantów w dniu 5.05.1945 r.
Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 445; J. Klistała "Działacze rybnickiego ZWZ/AK w obozach koncentracyjnych", Bielsko-Biała 2002, s. 58, 207; Relacja J. Sobika, jego pamiętnik i wykazy członków ZWZ.