SCENARIUSZ AKADEMII

z okazji rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości.

Polsko! Nie jesteś ty już niewolnicą !

opracowała Mirosława Garsztka

 

Scenariusz Mirosława Garsztka, oprawa muzyczna Anna Nochcińska.

Wykorzystano wiersze z publikacji:

E. Doroszewicz, K. Staszewska Scenariusze na cały rok cz. I, cz. II, Kielce 1995 r.

J. Śnieciński Słowa jak kwiaty, Warszawa 1997 r.


 

Na scenie fotele i stolik, przy którym siedzą trzej uczniowie. Na stoliku książki, kartki itp. Uczniowie rozmawiają o tym, że muszą przygotować uroczysty apel z okazji święta niepodległości.

 

UCZEŃ 1

(Basia) to na kiedy ten apel ma być gotowy ?

 

UCZEŃ 2

Jak to na kiedy, no przecież na 11-go listopada czyli na święto odzyskania przez Polskę niepodległości.

 

UCZEŃ 1

No to świetnie, jesteśmy ugotowani. Nie dość, że zostało nam tak mało czasu, to jeszcze ten temat ... przecież to jest nudne jak flaki z olejem.

 

UCZEŃ 3

Nie marudź (Krzysiek), może nie będzie tak źle. Czy nam się to podoba czy nie i tak musimy to zrobić - w końcu sami zgłosiliśmy się do tej roboty.

 

UCZEŃ 2

Jeśli chcecie mogę wam trochę opowiedzieć o tym, skąd wzięło się to święto i dlaczego je obchodzimy, wtedy ...

 

UCZEŃ 1

O przepraszam ! co to to nie. Wiem, że lubisz historię ale ja nie mam zamiaru umrzeć z nudów.

 

UCZEŃ 3

Dobra ludziska, posłuchajcie, (Basia) trochę poopowiada, trochę poszukamy w książkach. Spróbujemy wyobrazić sobie jak to dawniej było w tym naszym kraju ojczystym, i wspólnymi siłami coś tam stworzymy, ok ?

 

UCZEŃ 1

No dobra, chyba muszę się zgodzić, nie mam innego wyjścia. To pokażcie co tam mamy ciekawego w tych książkach.

 


WSZYSCY

Dzisiaj wielka jest rocznica -

Jedenasty listopada !!!

Tym co zmarli za Ojczyznę,

Hołd wdzięczności Polska składa

 

Im to bowiem zawdzięczamy

wolność - polską mowę w szkole,

to, że tylko z kart historii

poznajemy dziś niewolę.


 

UCZEŃ 3

O !  Tu jest napisane, że do roku 1772 Polska była dużym krajem rozciągającym się od Morza Bałtyckiego aż do Morza Czarnego. Była jednym z największych państw ówczesnej Europy.

 

UCZEŃ 1

No, no (rozmarzonym głosem), rzeczywiście musiała być wielka.....

 

Za ich plecami wchodzi dwu uczniów z konturem  przedwojennej Polski np. ze steropianu. Przy stoliku zdziwienie.

 

Dobra, dobra (Darek), ale co takiego stało się w tym... no... w tym co przeczytałaś ...

 

UCZEŃ 3

... w 1772 roku ? ...

 

UCZEŃ 1

... no właśnie. Co się takiego stało, że Polska przestała być tak potężnym państwem ?

 

UCZEŃ 2

Na scenę wchodzą uczniowie z dużymi tablicami, na których widnieją daty 1772, 1793, 1795.

 

Polska przestała istnieć, ponieważ w roku 1772 a potem w 1793 i 1795 doszło do trzech kolejnych rozbiorów, w czasie których trzy zaborcze mocarstwa, nasi sąsiedzi AUSTRIA, PRUSY, i ROSJA zagarnęły i zabrały po kawałku polskie ziemie, te, które od wieków należały do nas.

 

Wchodzą dzieci z przyczepionymi do piersi tablicami, na których widnieją nazwy państw zaborczych, w rękach trzymają łańcuch i oplatają nimi kontur Polski.

 

Dlatego po III rozbiorze, kiedy nie mieliśmy już ani kawałka polskiej ziemi, bo cała należała do trzech obcych państw, ojczyzna nasza zniknęła z mapy Europy i przestała istnieć jako państwo.

 

RECYTATOR

Ojczyzno moja, na końcuś upadła !

Zamożna kiedyś i w sławę, i w siłę !

Ta, co od morza aż do morza władała,

Kawałka ziemi nie masz na mogiłę !

 

Narodzie ! Niegdyś wielki, dziś w smutnej kolei

Wyzuty z sił, bogactwa, sławy i nadziei,

Co niegdyś mocą miecza i nauk wyborem

Postronnych byłeś dziwem, pogromem i wzorem !

 

Dziś pod jarzmem zhańbienia, klęsk i niewoli

Dumnym jesteś igrzyskiem i pastwą swawoli.

Ty, coś orężem obce przemierzał narody,

Patrz, co z tobą zrobiły domowe niezgody.

 

GRUPA WOKALNA

śpiewa pieśń Miejcie nadzieję - słowa A. Asnyk, muzyka Z. Preisner.

 

UCZEŃ 1

(Basia)  powiedziałaś, że Polska przestała istnieć jako państwo, dobrze, ale przecież żyli chyba wtedy jacyś.. no... jak się to mówi, no... ci... acha! patrioci, tacy Polacy, którym nie podobało się to, że Rosjanie czy Niemcy rządzą naszym krajem.

 

UCZEŃ 2

Oczywiście (Krzysiu), masz rację. Polska przestała istnieć jako państwo, ale nie przestał istnieć naród Polski. Było wielu takich ludzi, którym nie podobała się ta sytuacja i chcieli walczyć z wojskami zaborców, po to, by obalić obce rządy i odzyskać wolność.

 

WSZYSCY

Jeszcze Polska nie umarła, kiedy my żyjemy !

Co nam obca moc wydarła, szablą odbijemy !

 

UCZEŃ 1

No i co, co było dalej ? Długo tak Polacy walczyli o tę wolność ?

 

UCZEŃ 3

Długo, bardzo długo, chyba ponad 100 lat.... tak (Basiu) ?

 

UCZEŃ 2

Uhm! Dokładnie 123 lata !

 

UCZEŃ 1

123 lata !!!!????

 

Zdziwiony kiwa głową...

 

UCZEŃ 3

Wyobraź sobie, że było w tym czasie wiele walk, które dziś nazywamy powstaniami. Ludzie organizowali się w oddziały zbrojne i chwytali za broń. Do walki stawali mężczyźni a często nawet młodzi chłopcy, którzy tak bardzo pragnęli wolnej Polski, że walce o nią oddawali swe życie.

 

RECYTATOR

Bywaj dziewczę zdrowe, ojczyzna mnie woła !

Idę za kraj walczyć wśród rodaków koła !

I choć przyjdzie ścigać jak najdalej wroga

Nigdy nie zapomnę jak mi jesteś droga.

 

Po cóż ta łza w oku, po cóż serca bicie !

Tobiem winien miłość, a ojczyźnie życie !

Pamiętaj, żeś Polka, że to za kraj walka,

Niepodległość Polski to twoja rywalka.

 

Polska mnie zrodziła, z jej piersi wyssałem

Być ojczyźnie wiernym, a kochance stałym.

I choć przyjdzie zginąć w ojczystej potrzebie,

Nie rozpaczaj dziewczę, zobaczym się w niebie.

 

UCZEŃ 1

(Darek) a pamiętasz ile było tych powstań, w których Polacy walczyli o wolność ?

 

UCZEŃ 3

Nie jestem pewien, ale wydaje mi się, że chyba najważniejsze były trzy ....... powstanie kościuszkowskie, ... powstanie listopadowe... i ... powstanie styczniowe ... dobrze ?

 

UCZEŃ 2

Bardzo dobrze.

Te trzy powstania, to były trzy wielkie próby uczynienia naszego kraju wolnym...  W czasie walk setki, tysiące, żołnierzy zginęło za wolność ojczyzny. Niestety powstanie kościuszkowskie nie powiodło się, upadło również listopadowe. Mimo niepowodzeń Polacy nie poddawali się, wierzyli że wolność kiedyś nadejdzie. W końcu wybuchło powstanie styczniowe - ostatnia próba zrzucenia kajdan niewoli.

 

GRUPA WOKALNA

śpiewa pieśń Marsz, marsz Polonia - autorzy nieznani.

 

WSZYSCY

Wszyscy uczniowie (oprócz tych siedzących przy stoliku) klękają i modlą się

 

Przez rany, łzy i cierpienia wszystkich wygnańców i pielgrzymów polskich

          Wybaw nas Panie

O wojnę powszechną za wolność ludów

          Prosimy Cię Panie

O broń i orły narodowe

Prosimy Cię Panie

O śmierć szczęśliwą na polu bitwy

Prosimy Cię Panie

O grób dla kości naszych w ziemi naszej

Prosimy Cię Panie

O niepodległość, całość i wolność Ojczyzny naszej

Prosimy Cię Panie.

 

RECYTATOR

Hej, Polaku ! Hej, rodaku ! Pochwyć oręż w dłoń.

Słodkie blizny dla Ojczyzny, za Moskalem goń !

Niech Moskali stąd oddali polska szabla, krew.

Potem wrócim i zanucim tryumfalny śpiew.

 

RECYTATOR

Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród.

Nie damy pogrześć mowy,

Polski my naród, polski ród,

Królewski szczep piastowy.

Nie damy by nas gnębił wróg.

 

WSZYSCY

Tak nam dopomóż Bóg !

Tak nam dopomóż Bóg ! 

 

RECYTATOR

Do krwi ostatniej kropli z żył

Bronić będziemy ducha,

Aż się zapadnie w proch i pył

Krzyżacka zawierucha.

Twierdzą nam będzie każdy próg.

 

WSZYSCY

Tak nam dopomóż Bóg !

Tak nam dopomóż Bóg ! 

 

RECYTATOR

Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz,

Ni dzieci nam germanił,

Orężny wstanie hufiec nasz,

Duch będzie nam hetmanił.

Pójdziemy gdy zabrzmi złoty róg.

 

WSZYSCY

Tak nam dopomóż Bóg !

Tak nam dopomóż Bóg ! 

 

UCZEŃ 2

Mimo poświęcenia i walk z zaborcami, wszystkie powstania zakończyły się klęską. Nadal krajem naszym rządziły obce mocarstwa, tak było aż do roku 1914. W roku tym wybuchła I wojna światowa. Nasi prześladowcy: Niemcy czyli Prusy i Rosja - stali się dla siebie wrogami. Ta straszliwa wojna, która pochłonęła miliony istnień ludzkich, wstrząsnęła światem. Polakom, oprócz cierpień, przyniosła jednak nadzieję. Nadzieję na to, że gdy skończy się wojna, w nowej Europie odrodzi się NOWA WOLNA POLSKA.

 

GRUPA WOKALNA

śpiewa pieśń O mój rozmarynie - słowa W. Denhoff-Czarnocki, melodia ludowa.

 


RECYTATOR

Synkowie moi, poszliście w bój

Jako wasz dziadek, a ojciec mój

Jak ojca ojciec i ojca dziad,

Co z Legionami przemierzył świat,

Szukając drogi przez krew i blizny

Do naszej wolnej ojczyzny

Synkowie moi, da nam to Bóg,

Że spadną wreszcie kajdany z nóg

I nim wy męskich dojdziecie sił,

Jawą się stanie co pradziad śnił,

Szczęściem zakwitnie, krwią wieków żyzny,

Łan naszej wolnej Ojczyzny !

Synkowie moi, lecz gdyby Pan

Nie dał zejść zorzy z krwi naszych ran,

To jeszcze w waszej piersi jest krew

Na nowy świętej wolności śpiew !

I wy pójdziecie, pomni spuścizny,

Na bój dla naszej Ojczyzny !


 

GRUPA WOKALNA

śpiewa pieśń Pierwsza kadrowa - słowa T. Oster-Ostrowski, melodia ludowa.

 

UCZEŃ 3

W 1918 roku skończyła się I wojna światowa a 11 listopada tego właśnie roku Polska odzyskała niepodległość i ustalono jej nowe granice.

 

Wchodzi uczeń z tablicą - na niej data 1918, na kolorowo. Uczniowie rozrywają łańcuchy z konturów symbolicznej Polski.

 

Potem jeszcze kilka lat trwało ustalanie nowych granic naszej wolnej już wówczas ojczyzny. Ale już nigdy, od tamtego ważnego dla nas roku, nasz kraj nie został zniewolony przez obce państwa. A dzisiaj, na każdej mapie Europy widnieją kontury naszego kraju i napis: POLSKA RZECZPOSPOLITA.

 

UCZEŃ 1

No, teraz to już wiem wszystko o tych rozbiorach, powstaniach, i o tym, jak nasi przodkowie walczyli i umierali po to, abyśmy mogli dziś czytać polskie książki, uczyć się i mówić w naszym pięknym ojczystym języku.

 

UCZEŃ 3

Wiecie co? Myślę, że poznaliśmy ten temat tak dokładnie, że teraz możemy już spokojnie wziąć się do pracy i przygotować dla naszych młodszych kolegów ten apel na temat święta odzyskania przez Polskę niepodległości.

 


RECYTATOR

Polsko! Nie jesteś ty już niewolnicą !

Łańcuch twych kajdan stał się tym łańcuchem,

Na którym z lochu, co był twa stolicą

Lat sto, swym własnym dźwignęłaś się duchem.

 

RECYTATOR

Żadne Cię miana nad to nie zaszczycą

Co być nie mogło przez wiek Twą ozdobą

Polsko! Nie jesteś ty już niewolnicą !

Lecz czymś największym czym być można - sobą !

 

WSZYSCY

Nie pragniemy wcale, byś była wielka,

Zbrojna po zęby od morza do morza,

I nie chcemy także, by Cię uważano

Za perłę świata i wybrankę Boga.

 

Chcemy tylko domu w twoich granicach

Bez lokatorów stukających w ściany

Gdy ktoś chce trochę głośniej zaśpiewać

O sprawach, które wszyscy znamy.

Biblioteka Zespołu Szkół Urszulańskich w Rybniku