KILKA POMYSŁÓW RACJONALIZATORSKICH.

            W naszej codziennej pracy nieustannie spotykamy się z różnymi drobnymi problemami natury technicznej. Na niektóre z tych bolączek dnia codziennego udało mi się znaleźć proste, nie wymagające wielkich nakładów finansowych rozwiązania. Chcę podzielić się niektórymi z nich w nadziei, że może będą dla kogoś inspiracją.

• NIE WYRZUCIŁAM KART KSIĄŻEK. Po przejściu na pożyczanie za pomocą komputera (program MOL, ale bez czytnika) zaopatrzyłam bibliotekę w karty czytelników w formie kopert. (Połowa kartki z bloku technicznego złożona na pół i złapana w dwóch miejscach zszywaczem biurowym oraz wypisanymi danymi czytelnika. Dane te drukuję na arkuszach papieru samoprzylepnego w różnych kolorach - innym dla każdej z klas lub innym kolorem, krojem czcionki). Gdy na przerwie muszę szybko obsłużyć większą ilość czytelników spinam tylko karty czytelników z kartami książek spinaczami biurowymi). Po przerwie "spokojnie" wrzucam do komputera wszelkie dane, a karty książek chowam w ww. kopertach. Ten system doskonale ratuje sytuację zawsze, gdy z różnym powodów nie ma prądu, lub są jakieś problemy z komputerem.  A oczywiście nie trzeba już mozolnie nic zapisywać na kartach czytelnika, kartach książek, układać kart książek. By nie zakupywać nowych kart książek, korzystam często z nie zapisanych jednostronnie starych kart katalogowych, z nieużywanego dzięki programowi MOL starego katalogu.

• PROWADZĘ KARTOTEKĘ TEKSTOWĄ. Dzięki gromadzonym od lat materiałom stworzyłam w bibliotece dużą kartotekę tekstową  - ilustrowaną. Składa się ona z wycinków prasowych, kartek z kolorowych kalendarzy, kart pocztowych... Wszelkie materiały są posegregowane i powkładane do kopert formatu A4. (Wykorzystuję w tym celu koperty z korespondencji, jaka dociera do szkoły). Na górnym kraju każdej z kopert opisuję flamastrem drukowanymi literami jej zawartość np.: sekty, Mickiewicz Adam, Unia Europejska, ekologia, wiosna, Dolnośląskie Województwo, Kościuszko Tadeusz, Warszawa, Francja, renesans, wolność, konstytucje, eutanazja etc. Tak przygotowane koperty są poukładane w pudłach (najlepsze są pudełka po papierze ksero w porządku alfabetycznym (tzw. układ krzyżowy). Kolejne wycinki stosunkowo łatwo i szybko można wkładać do już gotowych kopert. Równie łatwo i bardzo chętnie młodzież z tej kartoteki korzysta szukając samodzielnie potrzebnych materiałów (na referaty, na gazetki ścienne).

• POŻYCZAM WYCINKI Z CZASOPISM oraz inne materiały z ww. kartoteki. Wybrane materiały młodzież wkłada do tekturowych teczek "transportowych" (tu też można wykorzystać teczki po aktach osobowych uczniów). Teczki są opisane: "własność biblioteki...." (wydruk komputerowy z logo biblioteki przyklejony do teczek folią samoprzylepną). Do środka wkładam kartę wielkości karty książki. Jest to ? karty bloku technicznego z wydrukowaną specjalną tabelką. Każda z teczek jest zaopatrzona także w specjalny numer - fikcyjny numer czasopisma (1/1, 2/1, 3/1). Ponieważ w komputerze w programie MOL założyłam wirtualne czasopismo o nazwie "teczki". Zarejestrowałam tam wszystkie teczki - jako kolejne numery tego wirtualnego czasopisma. Gdy młody człowiek podchodzi do biurka z wybranymi przez siebie materiałami w teczce - razem na wewnętrznej kartce zapisujemy krótko:
  17 IX 03  - 14 X Mickiewicz - podpis czytelnika (co oznacza, że 17 września 2003, podpisany uczeń pożyczył 14 wycinków o Adamie Mickiewiczu w teczce numer... lub 8 numer z 2003 roku Biblioteki w szkole). Tę kartę  w czasie przerwy także spinam spinaczem biurowym z kartą czytelnika (jak karty książek) i potem spokojnie w czasie lekcji mogę wprowadzić potrzebne dane do komputera. Bardzo to ułatwia pracę, bo... niestety pożyczanie czasopisma z wykorzystaniem programu MOL jest dosyć mozolne. Gdy na przerwie muszę obsłużyć często kilkanaście osób, bez tych "kart teczek" było by to po prostu nierealne!

TECZKA NUMER 65

• PRZYGOTOWAŁAM GRAFICZNĄ FORMĘ ZESZYTU CZYTELNI. To specjalna karta przygotowana w programie Word, którą powielam dwustronnie na ksero - by tak przygotowane karty włożyć do segregatora. W efekcie: nie muszę mozolnie rysować odręcznie tabelek. Młodzież chętniej wpisuje się do tego zeszytu, bo "jest mniej pisania":

Spędzasz w bibliotece więcej niż 5 minut, albo korzystasz z jakiegokolwiek źródła informacji lub komunikacji - zostaw po sobie ślad:

Mam ułatwioną pracę, przy liczeniu. Zresztą tu także opracowałam tabelkę w programie excel i wprowadzam potrzebne dane, które komputer sam mi podlicza. Oczywiście wprowadzone dane można automatycznie przerobić na dowolny wykres.

• UŁATWIŁAM SOBIE PRACĘ Z PROWADZENIEM DZIENNIKA ZAJĘĆ. Mam bardzo brzydki charakter pisma, dlatego odręczne prowadzenie notatek o wykonanych czynnościach jest w moim przypadku praktycznie bezcelowe. Dlatego założyłam w programie Word plik o nazwie Dziennik i tam w formie tabelki zapisuję wykonane danego dnia prace. A że wiele z tych czynności często się powtarza - kilkanaście sformułowań wprowadziłam do tzw. "autotekstów" (np. porady czytelnicze, biblioteczne i bibliograficzne; lekcja przeprowadzona w klasie:; wystawka w witrynie obok biblioteki na temat:; spotkanie z kołem Bibliofil; katalogowanie książek; prace porządkowe i organizacyjne...). Sięgam do tych "gotowców" wpisując każdego dnia swoje prace. Gdy strona się zapełni drukuję ją, wkładam do segregatora i oczyszczam tabelkę na następne wpisy.

• DZIĘKI TYM DROBNYM POMYSOM mam więcej czasu na opracowywanie szczegółowej kartoteki bibliograficznej, szereg innych prac ale przede wszystkim na to, co jest najważniejsze - na kontakt z Czytelnikiem!
• Serdecznie dziękuję za konsultację Doradcy Metodycznemu ds.. bibliotek szkolnych w Rybniku mgr Romanie Piecha.

mgr Gabriela Bonk

z Biblioteki Zespołu Szkół Urszulańskich w Rybniku
bibliofilur@poczta.onet.pl
 www.bibliofilur.republika.pl

Biblioteki szkolne i Pedagogiczna w Rybniku